Het was al weer enige tijd geleden dat ik hier een volle ronde gereden had. Tijdens de laatste mtb-toertocht hebben we wel delen van het parkoers verkend, maar geen volledige ronde gemaakt.
Het parkoers lag er super goed bij. Ondergrond was vochtig maar niet te nat, waardoor je goed grip had in de bochten en op de klimmetjes. Het onderhoudsteam van MTB-Schoorl was flink actief bezig geweest want het parkoers had vele verbetering ondergaan.
Zo was in diverse klimmen en bochten het uitgesleten spoor aangeheeld of opgevuld. Ook was er in 2 afdalingen een aantal drop-off’s gemaakt, inclusief “chicken run” voor de minder technisch onderlegde renners onder ons. Helaas zagen we bij onze 2e ronde een onfortuinlijke renner onderaan de afdaling liggen. Er stonden al genoeg mensen om heen welke zich over hem ontfermde en hulp voor hem aan het regelen waren. Maar zoiets doet me toch altijd even schrikken. Een ongeluk zit in een klein hoekje. De rest van onze ronde waren we dus nog meer op onze hoede.
Omdat Staatsbosbeheer het verbrande bos aan het omtoveren is in een zandverstuiving en hier (tijdelijk?) koeien laat grazen, hebben de parkoersbouwers 2 bruggen over de afrastering gemaakt. Je kunt dus gewoon volle bak je rondje blijven rijden zonder af te stappen en klaphekjes te openen. Super.
Ditmaal geen PR’s verbroken, wat na elke klim of lastige afdaling bleef ik even op mijn meisje wachten. Maar wel fijn gefietst samen.
