crashed

Vorige week, tijdens een fietsvakantie in de Franse Alpen in de buurt van Morzine ben ik in een afdaling gevallen.

In een onoverzichtelijke bocht, welke ik op rustige snelheid nam, kwam me plotseling een auto te gemoed. De weg was smal maar we zaten beide op onze eigen helft. Toch schrok ik en in een reflex kneep ik de achterrem in, te hard. Het achterwiel brak uit en ik viel.

Ik klapte in 1 keer op het asfalt, ben dus niet door gegleden. Maar door die smak heb ik wel van alles gebroken. Oa. 9 ribben, rechter schouderblad, linker ellepijp, 3 wervels geschuurd en een klaplong opgelopen.

Inmiddels lig ik in Alkmaar in het ziekenhuis, begint alles een beetje te helen  en kan ik me weer wat bewegen.

Een volledig verslag zal later nog volgen op mijn blog

peter@jeutje.nl

rond en rond en rond en rond en rond ....

Om het bochten draaien te oefenen liet trainer Leo ons naar het bijna verlaten industrieterrein in de Boekelermeer fietsen. Daar overhoorde Leo ons met de vraag waar de ideale lijn om een bocht te nemen van af hangt? Uiteraard was het antwoord; van de snelheid. Als je minder hard gaat kan je krapper een bocht aan snijden, dat is logisch. Op hoge snelheid loopt de ideale lijn van buiten naar binnen en dan weer naar buiten.

Dit moest dus even geoefend worden. In koppels van 2 werd “het rondje Boekelermeer” zes maal afgelegd waarbij we dus in de bochten de ideale lijn moesten volgen. Maar omdat de bochten in dit rondje vrij ruim zijn was dat geen enkel probleem.

Lastiger was het even later op het parkeerterrein naast het voetbalstadion van AZ. Hier liet Leo ons ook weer rondjes draaien. Links om, met oog op de wielerronde van Uitgeest komend weekend. Maar de bochten zijn hier veel krapper. Om nu op hoge snelheid de bocht aan te snijden en na de bocht nog op snelheid te zijn is het volgen van de ideale lijn een noodzaak. Buiten, binnen, buiten. Schouders laag en proberen door te trappen. Heel lastig. Vooral omdat de bochten niet helemaal schoon waren. Hier en daar hoorde je het grint onder de banden knarsen. Het ging goed al reed 2 man lek. Doortrappen in de bochten blijft lastig. Truuk is om licht de achterrem in te knijpen en toch de pedalen rond te blijven trappen. Maar niet te hard anders vertraag je te veel. Rem je niet dan zou je de bocht wel eens niet kunnen halen. Lastig, maar oefening baart kunst. Zondag vliegt iedereen door de bochten tijdens het rondje om de kerk.

Succes iedereen die mee doet. Zelf zit ik zondag met een aantal fietsgroepers in Morzine en strijden we om de bolletjestrui.

Race + 44 km