Siberisch koud

Zaterdag wordt een zeer koude dag. Het kwik schommelt in de vroege ochtend in het (noord)oosten rond -5/-6 graden en dat bij een (vrij) krachtige wind uit het oosten maakt dat het voor het gevoel rond -15 graden zal zijn! De temperatuur komt de hele dag in het noorden moeizaam of niet boven nul, naar het zuiden toe nog 1/3 graden. Overal de sterke oostenwind, kracht 5/6. Verder is het bewolkt met lokaal een sneeuwbui. In de nacht opklaringen en lichte tot matige vorst: -4/-7 graden! Ongekende kou zo laat in het jaar, vooral de combinatie met de wind is uitzonderlijk.

Afgelopen weekend was het door een snijdende oostenwind Siberisch koud in Nederland. Wij konden zaterdagochtend dan ook niet onder de warme dekens vandaan komen om vervolgens in onze fietskleding de koude te trotseren voor een rondje mountainbiken in Schoorl. Later tijdens een korte wandeling door Uitgeest bleek wel dat dit een verstandige keuze was geweest.

Zondagochtend echter ben ik wel onder de dekens vandaan gekropen om toch een rondje door het duin te maken. (mijn kacheltje was terug naar Muiderberg en ik hoopte dan maar op de fiets warm te worden.)

Heen naar het duin toe geen enkel probleem. Zonder veel moeite tikte de teller de 40km/u aan. En ook in het duin had je niet zo heel veel last van de koude wind.

Dat er de laatste dagen weinig neerslag gevallen is zag je wel aan de droge, mulle paden. De ondergrond was keihard (vorst in de grond) met een losse laag zand er boven op. Lastig sturen dus.

In de duinen van Boreel moest ik lopen, maar de zandkuil verderop kon ik wel weer fietsend volbrengen. De afdaling van het Papenduin moest ik bekopen met een mooie snoekduik in het mulle zand. Normaal is daar ook niet te fietsen maar nu leek het als of al het losse zand de kant in geblazen was. Dat bleek gezichtsbedrog. Mijn voorwiel zakte na een paar meter zowaar enkele centimeters in het losse zand en ik dook zo over het stuur. Eigen schuld.

Op mijn weg naar huis over het Castricummer weggetje had ik de wind pal tegen. Al het zand in mijn haar werd er netjes uitgeblazen maar ik kwam nauwelijks vooruit. Vingers en wangen voelde ik al niet meer. Op kruip-snelheid reed ik Uitgeest in waar ik tussen de beschutting van de huizen gelukkig weer wat snelheid kon maken.
Full speed naar een warme kop koffie en een hete douche.

mtb + 36 km

het rondje op Stava.com

Maar beter weer is op komst:
De rare kou van deze weken is nog niet voorbij. Tot minstens de paasdagen blijft het veel te koud, al zal het afnemen van de wind zorgen dat het minder koud lijkt. Maar er is redding in zicht. Volgens het gerenommeerde Met-office, het KNMI van Engeland, zal het late voorjaar warm zijn. Niet alleen in Engeland, maar ook in ons deel van Europa. Heeft iets de maken met warmtefronten en luchtstromingen.
Veel warmer dan normaal wordt het en dus aanzienlijk warmer dan nu.

Stop dan !

“Je mag hier niet fietsen." "Stop dan!”, dat werd me gisteren na geroepen nadat we een leuk rondje op de heide aan het fietsen waren. Maar waarom zou ik stoppen? Er staan geen bordjes die zeggen dat je er niet mag fietsen, net zoals er geen bordjes staan dat je je hond los mag laten lopen. Toch doen mensen dat. Jo had tot 2 maal toe een dolle hond voor/tegen haar wielen. Levensgevaarlijk.

Maar ondanks de loslopende honden en mensen die denken dat de heide alleen voor wandelaars toegankelijk is, hebben we heerlijk gefietst.

Want de voorspelde buien bleven uit en de zon liet zich zelfs zien. Wel een paar keer “fout” gereden waardoor het aantal verharde kilometers iets meer werd dan bedoeld was. Misschien moet men eens een ATB route gaan uit pijlen in de bossen en heide rond Naarden, of krijgen we dan nog meer naar ons hoofd geslingerd door die kakkers?

En Jo haar nieuwe fiets? Nadat ze een korte stuurpen heeft laten monteren fietst die ook geweldig, al moeten we de fiets nog wel aan wat hoogte verschil onderwerpen, want zelfs de “beklimming” van de Sijsjesberg stond gisteren niet in het tourboek. Volgende week moet je er toch echt aan geloven Jo.

MTB + 43 km

New Wheels

Vriendin J. heeft zaterdag na een paar uur twijfelen en dralen toch een nieuwe full-suspension mountainbike gekocht. De oranje Gary Fisher waar ze tot nu toe op reed kan terug naar haar vriendin. Bedankt.

Maar als je denk dat ze zondag gelijk haar grijze Rocky Mountain aan een uitgebreide testrit zou onderwerpen, dan heb je het mis. Die paar kilometer asfalt om hem aan haar ouders te showen tellen natuurlijk niet. Modder, prut, kuilen en heuvels, daar moeten die noppen door heen. Volgend weekend dan maar J, eens flink testen op een MTB route bijvoorbeeld op Lage Vuursche of in Leersum.

Zelf heb ik zondagochtend ook de koude getrotseerd. Ik wilde proberen om mijn Strava PR’s op Schoorl eens aan te scherpen. De snelheid van vorige week op de eerste afdaling haalde ik niet, maar zette wel diverse andere PR’s. Waaronder de 16e tijd overall over het afgekorte parkoers.

Niet slecht dus. Het deed wel pijn in de benen, dus in het 2e rondje dat ik gelijk (zonder pauze) achter de eerste plakte geen nieuwe medailles.

In de 3e ronde ben ik halverwege van de officiële route afgeweken. Even de doorsteek naar de PWN duinen geprobeerd. Ook mooi fietsen daar.

Terug op het parkoers het laatste stuk klimmen naar de Nok. Volle bak omhoog zat er niet meer in. Remmen los naar beneden lukte nog wel. :-)

MTB + 30 km

het rondje: klik

Onderhoud

Vrijdagmiddag mijn 26-er opgehaald na onderhoud / revisie van de achter-demper bij Vork-revisie in Noord Scharwoude. Via blogger Martin had ik dit adres gekregen en kan ik zeker iedereen aanraden voor onderhoud aan vork of demper.
Op mijn achter-brug had ik speling. De bussen en messing lagering van mijn demper waren versleten. Deze zijn vervangen en tevens is ook de gehele demper gereviseerd. (nieuwe ringen, kering en rubbers)

Ook heeft men mijn voorvork beter afgesteld. De rebound van mijn vork stond “te snel”. Hierdoor komt de fiets te snel omhoog nadat de vork ingeveerd is. Vooral bij meerdere “knippen” achter elkaar gaat het voorwiel springen waardoor je niet meer fatsoenlijk kan sturen. Dat klopte wel.

Zondagmiddag op Schoorl dus maar even getest of het onderhoud goed uitgevoerd was. JA !
Afdalen ging super (18e tijd overall op de eerste afdaling volgens Strava.com) en de fiets stuurt duidelijk strakker door de bochten.

Helaas bleek dat niet alleen mijn demper onderhoud nodig had. Halverwege het atb-parkoers van Schoorl hing rood/wit lint over de route. Vanwege onderhoud aan de bomen in het bos was dit deel van de route (tijdelijk?) afgesloten. Ik begreep dat Staatsbosbeheer het deel van het bos dat door de branden van 2 jaar geleden verwoest is wil veranderen in een zandverstuiving. Goed fietsen in dat mulle zand is het niet, dus ook de ATB-route wordt helemaal omgelegd. Tot die tijd geldt een omleidingsroute waardoor de totale lengte van het rondje wordt beperkt tot 8 kilometer.

Wij volgden de pijlen op de bomen en kwamen zo weer op de oorspronkelijke route terecht, maar voordat we het wisten zaten we al op de klim naar de Nok. Wel erg kort nu de route hoor. Dus gelijk maar door gereden om het parkoers nogmaals te ronden.

Ook nu reed het weer super. Hard naar beneden en strak door de bochten. Het parkoers lag er dan ook super bij. Nu al eerder de afsteek route van de Julianalaan genomen. Dit nieuwe lusje is erg leuk. Hier en daar is de ondergrond nog wat minder hard maar dat komt vanzelf wel als er voldoende overheen gereden wordt. Volgens de website zou er een geheel nieuwe ATB-route van 30 km aangelegd worden in de duinen van Schoorl over een deel van het bestaande parkoers. Ik ben benieuwd.

MTB + 20 km.