fietsweekend

Dit weekend stond helemaal in het teken van de fiets. Het begon vrijdagavond al. Broer Daan was jarig en Jessica had iedereen gevraagd in sportkleding te komen. Uiteraard kwam ik in de bolletjestrui taart eten en een paar biertjes happen.

Daardoor was het de volgende ochtend moeilijk opstaan om me vol overgave op de ronde van NoordHolland te gooien. Gelukkig meldde al mn fietsmaatjes zich af vanwege de vele neerslag zodat ik me nog een keertje kon omkeren in bed. Een uurtje later nog eens uit het raam gekeken en omdat het droog was (ook volgens buienradar) toch maar op de racefiets gestapt. Ik kreeg niemand nog zo gek om mee te gaan dus maar alleen Noord Holland gerond. Helaas begon het in Egmond al weer te regenen zodat ik even later in Bergen bij de splitsing maar voor de 110 km koos. Maar het regende niet de hele ochtend! Ik heb zelfs stukken gehad waar het asfalt helemaal droog was. Hier was opmerkelijk genoeg geen druppel gevallen. En ook al was de wind stevig vanuit het zuid westen ik heb toch een lekker rondje gefietst. Alles moest na afloop, inclusief fiets wel gelijk in bad.

Ondanks dat ik zaterdag al 110 km in de benen had, was ik 's avonds toch present op de spinning marathon bij Sportplan Uitgeest. Voor de hartstichting werd er van 22:00 tot 24:00 uur voluit gespind. En wat ging ik hard/t. Ik was net zo nat als na de ronde van Noord Holland maar nu van het zweet. De benen vonden het niet zo'n geslaagd idee en hadden dan ook moeite om het programma volledig mee te doen. (of kwam dat door de chaotische uitleg van spininstructrice Margje). Na afloop in de Sportschool nog even staan napraten over dit leuke evenement en daar werd nu voor de verandering eens iets anders geschonken dan AA en mineraalwater.

Zondagochtend ging helaas de wekker weer erg vroeg. Dit maal omdat ik assistentie zou verlenen tijdens de nationale BMX wedstrijd in Heiloo. En ook al zat ik de hele dag niet op de fiets de benen voelde wel als lood door al dat gestaan.

En om het fietsweekend in stijl te kunnen afsluiten met de beentjes omhoog een Kazak Luik Bastenaken Luik zien winnen. Ook al was die Italiaan er dichtbij.

Spaarvarken geslacht

Na lang wikken en wegen ben ik vanmiddag voor de derde maal naar de fietsenwinkel gegaan en heb toch een nieuwe racefiets besteld….
Van mijn huidige racefiets, Red Bull Pro SL-3000, uit 2005 beginnen de vleugeltjes nu toch wat te rafelen. Je kunt alles wel weer oplappen. Nieuwe wieltjes, andere pedalen, nieuwe drive-train, maar het blijft een alu-frame uit 2005. Niet dat daar iets mis mee is maar ja… De huidige generatie carbon frames zien er zo mooi uit en alle verhalen doen geloven dat je bijna niet meer hoeft te trappen om al vooruit te komen…. Plastic fantastic !

Een nieuwe fiets moest er komen. Maar de keuze was moeilijk. Het moest uiteraard een carbon frame worden, met het liefst de kabels binnen door.
En dan natuurlijk licht en stijf, en niet duurder de zo’n 2000 euro. Ja ga maar kiezen!
Op mijn lijstje kwamen de Koga Kimera Road UD Team, de Wilier Gran Turismo, de Cube Agree GTC Race, de Rose Carbon Pro RS-3000, de Giant TCR Composite 1, en de Sensa Lombarardia SuperLeggera.

Natuurlijk zijn er meer racers in deze prijsklasse die aan mijn wensen zouden voldoen maar je moet het je zelf niet te moeilijk maken. Na een paar slapeloze nachten had ik besloten om toch maar voor de Sensa te gaan. Waarom? Mooi frame, kleur, kwaliteit carbon, stijfheid, opbouw, redelijk onbekend merk (niet het halve dorp fietst er op) en die mooie carbon wielen.

Maar toen plofte de nieuwe FIETS magazine op de mat. Een lezers-test van de nieuwe Sensa Giulia. Samengevat vonden de testers de Sensa Giulia: licht, stijf en modern. Goede prijs/kwaliteit verhouding. En verderop in FIETS een aanbieding van de Sensa Calabria Super Special voor € 1999,-

Twijfel, twijfel. Het wordt dus een Sensa, maar welke? De Giulia? Generatie 5 carbon maar geen carbon wielen. Upgrade met carbon wielen + € 250,- over het budget dat ik al iets verhoogd had naar € 2100,- Die Sensa Calabria dan? Mooie prijs EN met die carbon wielen, maar een 2011 frame met kabels buiten langs…. Twijfel, twijfel.

… het is de Sensa Lombardia Super Leggera Special geworden. klik voor specificaties.

Voor € 2130,- met Ultegra triple en 2 carbon bidon houders.
Levertijd 2 weken volgens de dealer. Dus de Classico Boretti rijd ik hopelijk op mijn nieuwe Sensa.

Paas best.

Nou eigenlijk ging het vanmorgen niet zo best. Nadat alle verstopte eieren gevonden waren en het oppeuzelen begonnen was kon ik de deur uit slippen voor een rondje op de MTB door duin.

Maar zoals gezegd ging het niet zo best. De benen voelde zwaar en ik had het gevoel dat ook de fiets niet optimaal functioneerde. Ik ben onderweg wel vier maal afgestapt om te voelen of het achterwiel wel vrij kon draaien zonder dat de remmen aansleepten. En na het achterwiel er uiteindelijk opnieuw ingezet te hebben liep het even beter. AL ergerde ik me ook aan de droog lopende ketting. Maar als ik op de teller keek reed ik toch dik 28 km/uur over de onverharde paden. Hmm, zal wel tussen de oren gezeten hebben.

Vandaag maar eens een andere route gevolgd. Eerst de oranje route richting Johanna's Hof, daar de Zeeweg overgestoken en de duinen van Bakkum en Egmond eens verkend. Ook hier een paar leuke single tracks ontdekt. Ongetwijfeld wel eens eerder met Leo en Theo geweest maar toch herkende ik weinig.

Uiteindelijk via het laatste stukje van de oranje route weer terug naar Castricum gefietst om netjes om half elf van de verharde paden af te zijn. Snel terug naar de paaseieren ;-)

ATB + 37km

IJsbaan toer tocht

De Kennemertoerclub uit Heemskerk had in de lokale pers flink reclame lopen maken voor “een uitdagende vrije toertocht over 100 kilometer, met een deels prachtig vernieuwde route. De prachtige route verloopt vanaf Uitgeest, Westzaan, Oostzaan , Landsmeer om u via de landelijke dorpen Zunderdorp en Ransdorp en de natuur- en stiltegebieden bij Broek in Waterland naar de rust in Monnickendam te voeren. De terugrit via enkele zeer fraaie wegen gaat via Ilperdam, Purmerend, Spijkerboor en Krommenie terug naar Uitgeest.”

Gelokt door deze mooie woorden stonden wij dus vanmorgen om 9 uur bij de sporthal om ons in te schrijven voor een toertocht die nu eens vanuit ons dorp zou starten. Geen honderden autokilometers afleggen om een stukje te trappen, maar gewoon koud uit bed, de fiets op en starten maar. De kans bestond dat we over bekende paden zouden komen maar dat namen we voor lief.

In de sporthal was het niet druk. Hooguit zo’n 30 fietsers zaten aan de koffie of schreven zich in, dringen zou het dus niet worden onderweg. Helaas bleek ook dat de route niet uitgepijld was maar dat we via een uitgetypte route beschrijving onze weg moesten vinden. Aan gezien de meeste van ons een bril moesten gebruiken om überhaupt de route te kunnen lezen plaatste ik het briefje maar tussen de remkabels. Nu was het toch wel handig dat we de weg kenden want dan hoef je niet bij elke kruising op het briefje te kijken. Gewoon via Heemskerk, Beverwijk naar Westzaan, Daarna richting Oostzaan, door ’t Twiske naar Landsmeer. Toen via Amsterdam – Noord, Zunderdorp en Broek in Waterland naar Monnickendam.
En ja af en toe fiets je wel eens verkeerd of kom je per ongeluk weer een bordje tegen met een plaatsnaam die op het briefje stond. Maar volgens mij hebben we toch redelijk volgens de route gereden en fietsten zo Monnickendam in waar volgens de routekaart de pauze plek was.
Helaas had de Kennmertoerclub café het Veerhuis niet ingelicht over de gekozen pauzeplaats want de groep wielrenners die voor ons aanschoof aten de laatste stukken appeltaart op. Balen. Dan toch maar dat kadetje met kaas uit de achterzak oppeuzelen anders komen we niet thuis.

Want voor de 2e helft van de tocht stond een pittige noordwester wind klaar die samen met een paar verdwaalde regenbuien ons de terugweg lekker zwaar maakten. Gelukkig hadden er wat sterke mannen zich bij ons groepje aangesloten en zo werd er kop over kop tegen de wind in naar Purmerend gekoerst. Hier even wat oponthoud door de diverse stoplichten en toen via Neck? naar Spijkerboor. Van Spijkerboor naar Wormerveer werd er echt getrapt, gevolg was dat Marcel en Raymond al op het elastiek toch moesten lossen. In Wormerveer even rustig aan gedaan zodat een ieder weer kon aanhaken en toen via Krommeniedijk terug naar Uitgeest. Rudi en Raymond sloegen af richting Assendelft cq Beverwijk zodat wij met 6 man over de dijk denderden en om 1 uur met 90 km op de teller ons mooie dorp weer binnen rolde.

Een leuke tocht en ondanks het ontbreken van pijltjes toch prettig gereden.

De route: http://www.sportypal.com/Workouts/Details/2072098