DallaCollina Primavera

Een hele mond vol voor een toertocht, maar de vooraankondiging lezend op het internet zou het wel een mooie, afwisselende toertocht worden. Stukje Utrechtse Heuvelrug inclusief de Amerongse berg, stukje vlak, wat bossen. Plus dat het volgens de weermannen een schitterend weekend zou worden deed ons besluiten deze tocht in de agenda te schrijven.

Zaterdagochtend gingen er echter nog maar 4 van de 7 fietsmaatjes van start. Buikloop en schaatsbenen die nog niet wilde fietsen zorgden voor de afvallers, maar de overige vier stonden om tien voor negen klaar in Scherpenzeel om te vertrekken.
De weerdeskundige hadden hun voorspelling van “een schitterend lente weekend” bijgesteld in “wat zon in de ochtend, later meer bewolking en kans op een bui vanuit het westen”. Maar dat mocht de pret niet drukken. Echter toch wel in het lang zaten we op de fiets, waar we in Doorn de eerste klimmetjes van de Utrechtse Heuvelrug voor de wielen kregen. Afgesproken was om gewoon eigen tempo te rijden en elkaar weer bij de controle plaats of anders bij de auto te treffen, want twee van ons hadden nog zeer weinig kilometers in de benen.

De tocht slingerde ons over de Utrechtse Heuvelrug met als “letterlijk” hoog(s)te punt de Amerongse Berg, en daarna dalen naar Ede voor koffie. René en ik hadden ons strategisch onder aan een viaduct in een koffie tent verschanst en zagen de Twee Gebroeders langs suizen. Geen tijd om de omgeving in zich op te nemen. Na ons tweede bakkie zijn wij ze maar achterna gereden en vonden ze in het clubhuis van wielervereniging Ede.

Gezamenlijk zijn we toen begonnen aan de resterende 60 km, maar ook hier bleek ons tempo iets te hoog voor broertjes van G. Het laatste stuk was veel vlakker, de westenwind stak nu ook op waardoor het iets frisser voelde en we toch harder op de pedalen moesten duwen om het gemiddelde van 30 op de teller te blijven houden. Onderweg had je nauwelijks in de gaten dat je aan een toertocht mee deed. Enkel de pijlen op de lantaarnpalen bij kruisingen gaven je het gevoel van een toertocht even terug, want het aantal wielrenners dat we passeerde, of ons in haalde was denk ik op één hand te tellen. Toch las ik op de website van WV Ede dat er 684 deelnemers mee deden.

Geeft niet, lekker rustig. Geen nerveus gedoe of valpartijen voor je. Om half twee fietsten we het sportpark van Scherpenzeel op, en trakteerde ons zelf op een goud- gele rakker in het clubhuis van voetbalvereniging de Valleivogels. Gewassen en omgekleed terug bij de auto kwamen net Rene en Raymond aan. Ook zij hadden het laatste stukje wat last van de wind gehad en waren blij terug in Scherpenzeel te zijn. Het is nog vroeg in het seizoen en 120 kilometer is dan nog wel lang…

race + 117 km

route details: http://www.sportypal.com/Workouts/Details/2019558

op speurtocht

Gisteren voor het eerst naar mn nieuwe werkplek gefietst. Amsterdam Zuid Oost ipv Amsterdam Sloterdijk. Vanuit Uitgeest zo’n 20 extra kilometers enkele reis volgens de route planner van Google.

Dus vol goede moed gistermorgen op weg gegaan. Uitgeprinte kaartjes in de achterzak. Lange handschoenen en overschoenen aan wat het was nog maar 3 graden buiten. Auto ruiten zaten nog onder het ijs. Koud, maar na een kilometertje is de “kachel” op bedrijfstempratuur en merk je de kou niet meer.

De eerste 15 kilometers gingen over bekend terrein, de route naar Sloterdijk, maar net voor station Zaandam zou ik linksaf moeten richting ziekenhuis “de Heel”. Hier al gelijk de eerste hindernis. Opgebroken weg, dus een straatje om en een extra stoplichtje. Daarna ging het weer even voorspoedig naar Oostzaan. Hier weinig spannends, wederom een opgebroken straat maar daar kon je gewoon omheen fietsen. Toen het Zuideinde op en deze helemaal af fietsen tot Kadoelen.

Maar waar op de kaart de geel ingekleurde weg wit wordt, veranderd er “in the real world” weinig aan de bestrating. Ik zou hier namelijk weer linksaf moeten maar heb deze afslag dus gewoon gemist en fietste al in Buiksloten toen ik door had dat ik eerder linksaf gemoeten had volgens de geprinte versie van Google maps in mijn achterzak. Gelukkig zijn er meerdere wegen naar Rome, Amsterdam Zuid Oost in dit geval. Dus ben ik maar verder de rood/witte ANWB wegwijzers gaan volgen. Schellingwoude stond al aangegeven, en daar ligt de brug over het IJ die ik zou moeten hebben. Kan niet missen, zou je zeggen, gewoon borden volgen.

Helaas ook hier weer diverse weg opbrekingen (wat nou crisis, de stratenmakers hebben nog voldoende werk). Even geen bordjes gezien, maar gewoon de doorgaande weg blijven volgen tot ik bijna bij het pontje naar het Centraal Station in Amsterdam Noord stond. Hé, dat is niet goed.

Even op de kaart gekeken en toch maar terug gereden. Straatnamen welke niet op de kaart staan gevolgd om uiteindelijk weer bij de zelfde wegopbreking te komen waar het dus mis gegaan is. De stratenmakers hadden even het rood/witte ANWB bord uit de grond gehaald omdat er nieuwe bestrating moest komen en de gele route wijziging bordjes zag ik nu pas.

De nieuwe route gevolgd en uiteindelijk weer de vertrouwde bordjes richting Schellingwoude kunnen volgen. De route was wel erg mooi. Dwars door Nieuwendam en over de Schellingwouderdijk. Wat kan je toch mooi wonen, gewoon in Amsterdam. Schitterende huisjes. Leuk.

Ook op de Schellingwouderbrug werd geklust. Eerst alle fietsers aan de linkererkant laten fietsen, en op het 2e stuk weer allemaal rechts. Dwars van alle wegopbrekingen was ik gewoon aan de verkeerde kant blijven fietsen, maar moest toch terug toen een graafmachine het hele fietspad versperde en niet wilde stoppen om deze “eenzame” fietser er langs te laten. Ja, zo kom ik wel aan mijn kilometers.

Na de brug, langs het IJ naar Diemen-Noord. Ook mooi wonen hier. Dwars door Diemen, Amsterdam Zuid Oost in. Goed fietsen hier hoor, allemaal fietspaden door groene parken en netjes bewegwijzerd.

Gewoon Holendrecht, AMC blijven volgen, dwars door winkelcentrum Amsterdamse Poort gefietst, en zo beland in Holendrecht.

Met 51 km op de teller de fiets in de stalling van KPN CM gestald. Snel omgekleed en toen achter het toetsenbord plaats genomen. Collega René was al ongerust, want het was inmiddels al “iets” later dan hij gewend was van mij.

Op de terug weg ging het eigenlijk helemaal foutloos, de route werd een rit vol herkenning. Enkel in Tuindorp-Oostzaan ging het even fout. Maar het was lekker weer. ZONnig en warm dus die extra kilometer was niet onoverkomelijk. Om zes uur was ik terug in Uitgeest.

Leuk ritje, maar net te ver om elke dag te doen. Misschien 2x in de week, even kijken hoe het zich ontwikkeld.

Race + 100 km

die kale

Vanmorgen mijn PR maar liefst 32 seconden scherper gezet op het MTB parcours van Schoorl. En kwam het door die kale?

Bij het kruisen van het fietspad Julianaweg/Berekuil kwam ik achter een kale mountainbiker te rijden. Kaal want op zijn hoofd geen helm, dom! Maar hij had er, met zn zware verzet, flink de sokken in en haalde verschillende renners in. Een stukje achter hem blijven hangen maar op de laatste beklimming voor de Zwarte Blink ging ie me toch te langzaam en moest ik hem voorbij. “Netjes hoor” riep hij, en ik attendeerde hem nog even op het vergeten van z’n helm ;-)

Na de afdaling volgt een klein stukje vals plat en dan weer een stukje naar beneden voor de Zwarte Blink begint. Maar nog steeds hoorde ik zijn fiets achter me kraken. En om je nu op de volgende beklimming weer in te laten halen door degene die je net voorbij stak is niet mijn stijl. Zaak was dus om tempo te houden. In de afdalingen was ik in het voordeel met mijn “fully” maar hij met zn zware verzet kwam op de vlakke stukken weer dichtbij. Het deed even pijn in de benen en longen maar ik bleef hem voor en bij het opdraaien van het fietspad hoorde ik geen gekraak meer achter me. Maar omdat het zo lekker ging heb ik dat hoge tempo maar vast gehouden. Veel langzamere rijders gingen netjes opzij als ze me aan hoorde komen dus ik kon vol op stoom blijven rijden. De beklimming van “de Nok” ging goed en ik dook in volle vaart de kuil in. Nu even flink in de ankers, door de bocht, nog even omhoog om dan de stopwatch stil te zetten. 37:00 !!! Een halve minuut sneller dan mn oude PR van 15 januari. Cool. Bedankt kale! Zonder je gehijg in mn nek had ik het niet gered denk ik.

Het tweede rondje deed ik even iets rustiger aan. Vooral op de klimmetjes schakelde ik een extra tandje bij (lichter dus) en omdat het al weer een stuk drukker was geworden kon er ook niet overal op topspeed gereden worden. De tweede ronde klokte ik in 38:55. Bijna 2 minuten langzamer. Een paar jaar geleden zou ik zeer tevreden zijn geweest met deze tijd. Ik weet nog het moment dat ik onder de 40 minuten dook. Een “fully” maakt toch veel verschil. Tijdens de tweede ronde lette ik er even op, maar je kan gewoon overal door blijven trappen. Waar je met een hardtrail toch echt even moet stoppen met trappen. Erg blij met mn Giant Anthem dus.

ATB + 34 km

Trappen naar baas.

Gisteren was de laatste dag dat ik trappend naar de baas kon, althans naar locatie Donauweg. De directie heeft besloten dat het pand dicht moet en wij zijn gedwongen minimaal 20 km extra af te leggen om achter ons bureau plaats te kunnen nemen. Natuurlijk is Amsterdam Zuid Oost ook met de fiets te bereiken maar kost me wel minimaal 45 minuten extra. Ook zal ik nog even moeten uitvinden wat de slimste route is. Dwars door de stad gaat hem zeker niet worden. Wordt denk ik via Zaandam, Amsterdam Noord, Schellingwouderbrug, Diemen en dan zo naar Zuid Oost. Nog even googlen. Of heeft iemand een .GPX route voor me?

Maar gister nog even kunnen genieten van het tochtje van en naar Sloterdijk. Lekker uit waaien op de pont en terug achter een snorfiets de teller op de 40 zetten.

Bedankt en wie weet trap ik toch nog vaker naar de baas.

race + 44 km

Remmen

Normaal moet je zo min mogelijk remmen als je aan het fietsen bent, maar toch is het handig als er minimaal 1 op je fiets zit. Zo’n single-speed koeriers fiets vind ik daarom ook niets. In geval van een noodstop moet je maar hard tegendruk geven op de pedalen en hopen dat je op tijd stil staat. Nee, geef mij maar 2 schijfremmen, liefst ook de racefiets. Wie weet komt dat ooit nog eens.

Vorige week kon ik niet op de MTB omdat de schijf niet tussen de nieuwe blokken pasten, maar de specialisten brachten uitkomst. De fiets is een nachtje wezen logeren en toen ik hem weer ophaalde was alles gefikst. Kosten 0,00 euro. Dat is nog eens service.

Dus ik kon vanmorgen weer onbezorgd het bos in. René L had gevraagd of hij mee mocht en ook Ad uitgenodigd. Zo reden we dus vanmorgen lekker door het duin. Zo vroeg kan je nog de vogels horen fluiten. Ik hoorde zelfs een specht een boom “doorboren”. Het voorjaar komt er aan!

Het rondje dat we reden leek veel op dat van 2 weken geleden, maar nu bleven we wel bij elkaar. Af en toe even wachten op René, wat mountainbiken is toch iets anders dan alleen hardtrappen ;-)

Even na 10 uur reden we het bos weer uit. René had genoeg en Ad moest naar z’n werk. Bedankt mannen, het was weer gezellig.

ATB + 34 km

de route: http://sportypal.com/Workouts/Details/1980342