de laatste stranddag

Vandaag was het de laatste stranddag van het jaar. Niet in zwembroek en met badlaken naar het strand, dat doe ik morgen rond 15:00 uur. Nee, nu op de strandfiets, mn oude stalen Giant Terrago, zonder verende vork en 7 versnellingen STX groepje uit 1992. Maar ach hij doet het nog en het strand is niet meer waard. Dus na de regen vanmorgen, tussen de knallende rot jochies door naar Bakkum aan Zee voor een serieuze strand training. Na even de afdaling via de trap naar de parkeerplaats getest te hebben, wat lucht uit de banden laten ontsnappen en toen het zilte zand op. Tegen wind in naar de pier van Wijk aan Zee.

Opvallend veel bikers gespot, allemaal nog even trainen voor Egmond pier Egmond van volgende week? (ik heb nummer 4594). Het strand was goed hard en breed, hopelijk is dat volgende week ook zo. Heen had ik de wind schuin tegen maar ik kon toch een cruise snelheid van 23 km/uur bereiken. Keren bij de pier en toen terug met wat wind in de rug. Nu kroop de teller naar de 27 km/uur, en dan volhouden tot Castricum. Toch 24 kilometer strand onder de wielen door laten gaan. Volgende week is het 36 km maar dat laatste stukje red ik ook nog wel, desnoods op het tandvlees.

Na de banden weer voorzien te hebben van minimaal 2 bar terug naar Uitgeest en klaar zitten voor de oliebollen en champagne.

Fijne jaarwisseling allemaal en maak er wat van in 2012!

Atb + 42 km.

Gillende keukenmeid

Tijdens deze dagen voor oudjaar kan je natuurlijk geknal en gillende keukenmeiden verwachten. Sommige mensen kunnen nu eenmaal niet wachten met afsteken.
Maar dat er ook gillende keukenmeiden in de bossen van Schoorl te horen zouden zijn had ik niet verwacht.

Toegegeven, Schoorl is een lastig rondje, zeker als je voor de derde keer op een ATB zit, maar om nu zo hard te gillen….
;-)
En alles ging goed hoor, op een klein boomstronkje na. Maar die stond dan ook verdekt opgesteld. Zelfs ik tik hem nog wel eens aan, als ik die bocht door draai. (ik ga dan enkel iets harder).

Wederom een zeer gezellige ochtend gehad, maar volgende keer toch maar weer naar Bakkum?

Ik ga morgen nog even het strand op. Even voelen wat het zeezand doet onder de banden, zodat ik er fysiek klaar voor ben. Voor de strandrace van 7 januari.

ATB + 17 km

ik belde toch...

Om de tijdens het kerst diner tot mij genomen extra vetten en suikers te verbranden ben ik de tweede kerstochtend maar eerst op de MTB gesprongen en het bos in gedoken. Even lekker trappen om de verbranding goed op gang te zetten.

Het “mooie” van het NoordHollands Duinreservaat is dat je in principe op alle onverharde paden mag fietsen tot 10:30. Daarna zijn de onverharde paden “verboden gebied” voor mountainbikers en riskeer je een boete van 70,- euro. Aangezien we twee weken gelden al oog in oog met een boswachter stonden heb ik me gisteren netjes aan alle regels gehouden, al denk ik niet de mevrouw de boswachter op 2e kerst ook aan het surveilleren zou zijn.

Tot 10:30 moeten de mountainbikers de paden delen met wandelaars, hardlopers, trimmers, fitte vutters en andere recreanten. En ja, de mountainbiker is altijd de gebeten hond. Hij gaat veel te hard, maakt alles kapot en let niet op de overige recreanten. Onzin natuurlijk, ik ga altijd rustig langs wandelaars, groet netjes naar iedereen en laat horen als ik er aan kom.

Helaas zijn er toch mensen die schrikken als je rustig langs zij komt. Zo ook gistermorgen. Voor me zie ik mensen aan het trimmen waarbij het gehele wandelpad geblokkeerd wordt. Ik bel 2 maal maar zie dat men het niet hoort. Ik verlaag m’n snelheid en haal rustig via de rand van het pad deze mensen in. Echter de vrouw in kwestie schrik zo van mijn inhaal actie dat ze spontaan een meter omhoog springt (met haar gewicht sowieso een topprestatie) en brengt daar zo’n oerschreeuw ten gehore dat ik niet denk dat er ooit nog vogels in het duin te zien zullen zijn. Sorry. Maar ik belde toch? Wat kan ik nog meer doen? PWN en MTB-NoordWest9, als er een klachtenbrief jullie bereikt, dan weet je wat er gebeurt is: helemaal niets!

Na deze nare ervaring snel mn rondje afgemaakt om zo om half elf netjes het duin uit te fietsen en de voorbereidingen te treffen voor het kerstdiner van 2e kerstavond. En die extra vetten en suikers? Die trap ik er vanavond wel weer af in de sportschool.

ATB + 39 km

modderfiguren

Al na 1 verkenningsronde over het parkoers van de laatste RaboTop in Enkhuizen zag ik er uit als een moddermannetje. Wat een prut zooi zeg. De regen en andere narigheid van afgelopen week was hier natuurlijk debet aan in combinatie met de vette klei uit de polder. Het zou vandaag dus meer aankomen op stuur- en glibberkunsten dan op pure kracht of souplesse.

Helaas vandaag ook geen volle tribunes maar dat kan ik niemand kwalijk nemen. Met dit weer zou je je hond nog niet eens naar buiten sturen. Al was het gelukkig tijdens onze 45 minuten + 1 ronde “droog” (geen neerslag uit de lucht), want alles behalve droog bleven we.

Al gelijk na de start moesten we een ondergelopen weiland door, het water stroomde uit je schoenen. Ik had een goede start en heb het eerste rondje zo op de 6e plek rond gereden. Tijdens de tweede maal door het weiland glibberde ik in een bocht iets te veel naar buiten en nam een paaltje van de parkoersafzetting mee met m’n fiets. Het bleef onder mijn bracket hangen en zorgde voor veel weerstand, maar stoppen kost nog meer tijd. Dus ik fietste stug door met een ijzeren stok onder m’n fiets. Diverse renners kwamen me nu voorbij, en net toen ik besloot toch maar even snel te stoppen om me van al dit extra ijzer te ontdoen was het paaltje al vanzelf los geschoten. Snel weer in de achtervolging.

De kluftjes werden steeds gladder en fietsend omhoog lukte al niet meer. Van de fiets, glibberend je fiets omhoog duwen en dan er weer op springen. Schoenen die niet meer in willen klikken, een ketting die over springt als je kracht zet door alle narigheid tussen de kransjes. Renners die je voorbij willen, of renners waar je niet voorbij kunt. Afzien dus.

Tijdens de 3e of 4e ronde kon ik door slim binnen door te sturen een paar man in een bocht voorbij. Echter door de modder glibberde ik wel met mijn knie weer tegen een paaltje van de afzetting aan. Een stuk van mn broek bleef daar achter en ik reed dus met een ontbloot onderbeen de laatste rondjes. Die broek hoeft dus ook niet meer gewassen te worden.

Tijdens de bel voor de laatste ronde werd ik als 10e geteld en volgens mij heeft niemand me daarna ingehaald en maar ook kwam ik niemand meer voorbij. Een prima prestatie denk ik gezien de omstandigheden. Benieuwd hoe ik in het eindklassement geëindigd ben. Eén wedstrijd wordt weggestreep, maar omdat ik de eerste gemist hebt is dat bij mij niet het geval.
We zullen zien.

UPDATE: toch niet goed geteld, ik bleek als 11e over de streep gekomen te zijn. Goed voor een 9e plek in de eindstand !
Atb + 22 km

Ja mevrouw de Boswachter

“Shit”, riep fietsmaatje A, “daar komt de boswachter”, toen we gisteren om kwart voor elf een onverhard pad in duin op stuurden. “Waar dan?” dacht ik. Enkel een blitse witte 4x4, die niet zou misstaan op de PC. Hooft, komt ons te gemoed. “Boswachters rijden in suffe groene karretjes”, denk ik. Maar de deur vliegt open en mevrouw de boswachter springt uit de auto om ons staande te houden. “U ziet ons aankomen maar rijd toch dit onverharde pad op”, roept ze. “Na 10:30 mag u hier niet fietsen. Al die wandelaars, vooral op zondag.”
“We wilde enkel naar die parkeerplaats”, probeer ik er tegen in te werpen.
“Mag ik uw duinkaarten zien?” zegt ze. Ik tover snel twee duinkaarten te voorschijn. “Er staat 70 euro boete op fietsen op onverharde paden na 10:30.” “Oeps”, denk ik. Maar ons neerbuigende gedrag doet haar beslissen om het bij een waarschuwing te houden. Snel keren we om en fietsen via de verharde weg het duin uit.
Pff dat had een heel naar einde kunnen worden van een gezellig trainingsrondje. En natuurlijk had ze gelijk, we mochten daar niet meer fietsen. Al blijft het een stomme regeling!

Vanmorgen heb ik de verloren trainingskilometers nog maar even goed gemaakt. De auto moest voor een grote beurt naar de garage en deze is gelegen aan de rand van het duin. De fiets lag achterin om weer naar huis te kunnen, maar stuurde me pardoes het duin in. Tien over negen, een uurtje onverhard knallen, geen boswachter houdt me tegen !

En ja baas ik haal het uurtje nog wel in (denk ik) ;-)

Atb + 52km

Overwinteren

Ik had me er zo op verheugd. Overwinteren in de Spaanse zon. Op hoogte stage in de Sierra Nevada. In korte broek over de Spaanse boulevards flaneren. Mn racefiets stond al klaar, helm en fietskleren lagen er naast. Helaas. Ik mocht niet mee met Sinterklaas naar Spanje, toch een te braaf jongentje geweest zeker. En ik doe zo m’n best ;-)
Ik had die ouwe helemaal zoek gereden! Dan vanavond maar weer naar de sportschool. Op de fiets! Dat is beter voor mij en de auto :-)

laatste keer naar 't Twiske?

Ik las op het forum dat het de laatste keer was dat we gistermorgen in ’t Twiske mochten strijden voor de RaboTop eer. Waarom stond er niet bij, maar de 3 maal dat ik hier een wedstrijd gereden heb vond ik het toch altijd wel een leuk parkoers. Soms wat nat (vorig jaar) maar wel leuk afwisselend en uitdagend.

Ook dit jaar stonden de lintjes net weer anders dan vorig jaar en hadden de parkoersbouwers bedacht om nu ook de trap in het parkoers op te nemen. En niet naar beneden, nee omhoog! Je kon ook er langs fietsen maar dan maakte je veel meer meters, dus traplopen met de fiets op je nek was sneller. Maar sloopt je wel. Na de trap moest ik toch even de benen iets rust geven. Gelukkig kon dat want er volgde een stukje singletrack waar toch niet ingehaald kon worden.

Maar eerst terug naar de start om 10:00 uur. Ik mocht redelijk vooraan staan vanwege mijn klassering. Ik had een goede start en kwam ook redelijk de eerste bocht door. De bocht daarop kon ik het gat dicht houden en net voor we de single tracks op doken kon ik net nog een mannetje pakken.

Met de toppers voor me en hete adem in mijn nek maakte ik mijn rondjes. In de tweede ronde kostte een verkeerd ingesneden bocht me een plekje maar dat kon ik verderop weer goed maken.

Helaas kwam in de derde ronde die zelfde man me weer voorbij en met hem nog een ander. Balen, Maar die laatste dacht ik nog terug te kunnen pakken. Hij gooide echter de deur dicht en zag ik hem niet meer terug. Wel stond die eerste man later langs de kant met een “chain suck”. Mooi toch weer een plekkie opgeschoven.

De laatste 2 ronden gingen me zwaar af. Op de single tracks hield ik bewust wat in en voelde dan de hete adem van de mannen achter me in mijn nek, maar doordat ik op de open stukken flink aanzette kwam men er toch niet langs. :-p Ook het laatste stukje naar de finish bestond uit een single track en dan een open stuk naar de streep. Om niet net op de streep ingehaald te worden zette ik die laatste meters dus nog even een sprintje in en kwam zo als 8e over de lijn. En de man achter me? Die had de bel voor de laatste ronde niet gehoord en reageerde daarom niet op mijn eindsprint. (hij had ook geen kans gemaakt natuurlijk)
8e plek! Nog niet zo hoog geëindigd dit jaar. Zit dus nog steeds progressie in. Over 2 weken de laatste ronde in Enkhuizen. Ik hoop natuurlijk op afgeladen tribunes en spandoeken. ;-)

atb + 29 km