Mag het ietsje meer zijn?

Met een rondje Noord Holland is de eerste officiële toertocht een feit. Hoewel officieel? Gisterochtend zijn wij gewoon een stukje gaan fietsen en zijn spontaan de roodgele bordjes aan de lantarenpalen gaan volgen. Bleken we op de route van de ronde van Noord Holland te fietsen ;-)

Gekkigheid, natuurlijk hadden we gepland om de ronde van Noord Holland te fietsen. We zouden de 110 km route kiezen daar de meeste van ons nog maar weinig in het zadel gezeten hadden. Gelijk 160 km is dan wel een hele zit. Maar het lot bepaalde anders...

Om 8 uur startte we en hoewel het erg koud was, de rijp lag op de daken, beloofde het een mooie dag te worden. Er stond nog nauwelijks wind dus richting het noorden fietsen leverde geen enkel problem op.
De bollenvelden van Noord Holland, welke vorig jaar al mooi in bloei stonden, lagen er nu kaal bij. Ook geen fotograaf dus tussen de bloemen. Snel verder richting het noorden.

Nabij Schoorldam wijzigt de koers en fietsten we richting oost om onze provincie te doorkruizen. We hadden verwacht net voor Hoorn uit te komen en dan in zuidelijke richting verder te fietsen naar Purmerend.

Maar onderweg bleek dat we veel noordelijker uit zouden te komen. We fietsten nu richting Medemblik, op de route van de 160 km. Aangezien we flink tegen de wind in aan het beuken waren konden we niet even de benen stil houden en “en Groupe” bespreken hoe we met deze ongeplande routewijziging om zouden gaan. Dat kon wel even wachten tot we uit de wind waren.
Marcel dacht daar echter heel anders over. Op het moment dat hij door had dat we de 160 km route volgden, kneep hij in paniek in zijn remmen en keerde zijn fiets om, om de kortste route terug naar huis te kiezen. Hij had nog weinig gefietst en wilde niet het risico lopen om uitgewoond van het zadel te moeten stappen.
Uiteraard hadden we gewoon gezamenlijk ons plan kunnen trekken en aan Marcels wens van maximaal 110 km fietsen tegemoet kunnen komen. Maar dat bleek bij de koffiestop in Medemblik niet meer nodig. Marcel was al vertrokken.

Tijdens de koffie werd besloten om niet de volledige 160 km te gaan fietsen. Op René L. na zat niemand daar nog op te wachten, dus zouden we bij Midden-Beemster via de Rijp afsteken naar huis, zodat we het minst aantrekkelijke stuk van de route zouden missen.

Vanaf Medemblik nog een klein stukje tegenwind richting Andijk maar daarna ging het makkelijker omdat de wind ons iets ging helpen. Niet overal vol in de rug maar toch een lekker zetje mee.
Zo kwamen we via Hoogkaspel, Hoorn, Bobeldijk, Berkhout en de Goorn in Avenhorn waar we Beemsterpolder in reden. Met de wind nu wel goed in de rug denderden we zo de kaarsrechte polderweg af om midden in de Beemster (in Middenbeemster dus) te stoppen voor een warme kop soep. Lekker iets hartigs na al die zoete koek en limonade uit de bidon.

Al zaten we erg lekker in de plaatselijke dorpskroeg we moesten nog wel een stukje fietsen. Dwars door het mooie De Rijp en Graft naar het Alkmaardermeer. Vol gas op Wormerveer af. Maar de tank van René v G. was nu echt leeg en hij moest bijna op sleeptouw genomen worden om nog thuis te kunnen komen. Een paar tandjes terug dus en zo fietste we gezamenlijk het laatste stukje naar Uitgeest.
Daar bleek dat de geplande 110 km iets meer was geworden, zo’n 37 km extra. Een gratis extra training dus ;-)

Race + 147 km

de route vanaf Medemblik: http://app.strava.com/activities/49748880

eindelijk Lente

Zondag werd het dan eindelijk lente in Nederland. Oh wat was iedereen daar hard aan toe. De weermannen kondigde het al dagen aan maar hielden op het laatste moment toch nog wel een slag om de arm; “er zou in de ochtend nog wel een spatje regen kunnen vallen”.

En inderdaad toen we zondagsmorgen vroeg de gordijnen weg schoven bleek het in Uitgeest te regenen. Geen zin in een nat pak hebben we onze fietstocht verplaatst naar de middag. Dat bleek een goede keuze. De zon brak door en de tempratuur schoot omhoog naar de 20 graden zodat de straten snel opdroogden. Maar ook de wind trok aan wat onderweg goed te merken was.

We vertrokken die middag in noordwestelijke richting en de kilometerteller liep vrij makkelijk richting 40 km/uur. Mooi om diverse records in Strava te laten sneuvelen ;-)

Echter pas bij het keerpunt van de route, de Hondsbossche zeewering in Petten, bleek hoe krachtig de zuidwesterwind was. Met moeite kreeg ik de teller op de 25, en mijn “fietsvriendinnetje” reed niet meer gezellig naast me, maar verschool zich slim achter mijn rug.

In het duingebied tussen Schoorl en Heemskerk braken bomen wel de wind maar viel ook op hoeveel “kale” gebieden er ook in de duinen zijn. Ik bedoel natuurlijk niet zo kaal als in de duinen bij Schoorl waar gewoon nauwelijks te tellen vierkante meters bos gekapt zijn om dit te laten veranderen in zandverstuivingsgebied. Maar ook de stukken duin waar enkel kniehoge struikjes staan.
Begrijpelijk dus dat de kilometerteller op de terugweg niet in de buurt van de streef cruise-snelheid van 30km/uur kwam.

Na een verkwikkende douche bleek dat deze mooie lentedag er voor gezorgd heeft dat de koersbroek zich al heel licht aftekent op de bovenbenen. Hopelijk volgen er nog vele van dit soort dagen. En als ik het dan toch mag zeggen zonder regen in de ochtend en met wat minder wind. ;-)

Race + 79 km

Te vroeg van start?

Om straks tijdens de diverse toertochten toch beslagen ten ijs te komen stonden vanmorgen 5 man en 1 dame van IJsclub Uitgeest klaar voor een ritje op de racefiets. Voor vele 1 van de eerste ritjes omdat het nog steeds geen voorjaar wil worden. Echter voor vandaag hadden de heren “wolkenkijkers” voorspelt dat het een mooie zonnige dag zou worden. Helaas was daar om 9:00 uur, het starttijdstip, nog niets van te merken. Sterker nog, het vroor net niet en de wereld was erg klein door de laag hangende mist. Snel fietsen om warm te worden.

De tocht ging richting noord oost want daar zou de wind vandaan komen. Gelukkig stond er zeer weinig wind en het tempo liep snel op. De tocht ging langs kale bollenvelden die normaal gesproken al flink richting bloei gaan. Nu enkel grijs folie om de tere bloempjes tegen de koude te beschermen.

Op kop van ons groepje geen tere bloempjes want er werd flink door getrokken. Ursem stond met potlood in het toerboek genoteerd en toen dat plaatsnaambordje gespot werd was het even overleggen hoe nu verder te gaan. Nog maar een stukje naar het noord/oosten richting Avenhorn om vervolgens bij Oudendijk halt te houden.

Tijd voor een koekje en een slokje. En overleg over de te volgen route. Omdat de meeste van ons het toch wel koud hadden werd besloten de terugtocht in te zetten en nadat Marcel zijn achterderailleur had afgesteld kon er weer door gereden worden.
Helaas bleken de weermannen het fout te hebben qua wind richting, want ondanks dat de windkracht niet boven de 3 uit kwam hadden we hem nu echt wel tegen.

Via Schermerhorn en Stompetoren reden we terug naar Alkmaar. Hier bleef Raymond (heel braaf) staan voor een rood stoplicht maar kwam toen het groen werd niet achter ons aan richting Boekelermeer. Door een koerswijziging kwamen hem toch nog op het spoor. Hij reed moederziel alleen langs het Noordhollandskanaal.

Inmiddels was de zon gaan schijnen en werd het merkbaar warmer. Onze bevroren tenen begonnen te ontdooien en tegen de tijd dat we Uitgeest in reden kon ik mijn vingers weer bewegen. Handig want nu kon ik de voordeur zelf open maken. En voldaan, maar toch wat koud, een lekker warm bakje koffie drinken. Met bijna 60 km op de teller een goede start van wat een zonnige zondag werd.

De route: www.brytonsport.com/mapTrackView/2?id=2672683

racert + 59 km

Paasbest

Dit paasweekend de mountainbike eens verruild voor de racert. Die stond namelijk al sinds 30 september boven naast de verwarming. Wel al eerder de intentie gehad om eens op te stappen echter het weer is niet erg uitnodigend. Maar afgelopen weekend is het er toch van gekomen.

Nog steeds is het koud maar willen we binnenkort aan de diverse toertochten mee kunnen doen moet er toch wel getraind worden op de racefiets. Al is het maar om weer te wennen aan de houding. Maandag had ik namelijk na 60 km op de racefiets kramp in de nek en schouder. Gelukkig is er nu iemand bereid om dit te masseren. ;-)

De rit van zondag was een rondje om het Gooimeer heen. Heen langs de dijk van het “nieuwe land”, via de 2 bruggen en terug over de Gooise Matras. Slalommend tussen de sneeuwvlokken door werd het een koud ritje. Want het ijs lag gewoon nog langs de oevers van het Gooimeer.


Maandag 1 april was het ’s morgens gelukkig wel iets zonniger en voelde het daarom minder koud aan. De wind was stevig maar daar kregen we pas de 2e helft van onze rit last van. M. had een mooi rondje voor ons bedacht.

Heen langs het natuurgebied bij het Naardermeer, via ’s Graveland, richting Hilversum. Terug langs de plassen van Kortenhoef en Loosdrecht, over de Vecht naar de Angstel, een klein stroompje Loenen en Abcoude. Mooi fietsen hoor maar weinig beschutting tegen de koude oostenwind.

Na zo’n 2 uur fietsen waren we weer terug in Muiderberg en konden we ons opwarmen in een heet bad voordat het Paasdiner opgediend werd. Lekker


racert + 110 km