Zaterdagmiddag, samen met vriendin Jo, cruisen door de bossen en over de heide in het Gooi. Zondag met een paar jongens van de Fietsgroep de duinen bij Castricum in.
Zaterdagmiddag, na een stevige brunch, sprongen we op de fietsen en reden via Naarden richting Huizen om het klimmetje te vinden nabij het zwembad de Sijsjesberg in Crailo. Jo had wat aanwijzingen van een vriendin gekregen en nu konden het puistje vinden. We waren wel steeds in de buurt maar er toch net langs gereden. Nu er dus op en er over.
Ook op de heide bij Hilversum hebben we een nieuw stuk ontdekt. De Zuiderheide, deze ligt aan de andere kant van de Hilversumseweg. Ook hier een groot stuk heide met ongekende mtb mogelijkheden. Opvallend waren de korte klimmetjes die hier uit het niets oprezen. Kuitenbijtertjes in mini formaat.
Na twee en half uur spelen in de natuur waren we weer thuis. Mooi op tijd, want korte tijd later begon het te regenen.
Zondagochtend ben ik met een paar man van de fietsgroep naar het duin getogen. Nog even genieten van de herfstkleuren, al viel het me op dat de natuur hier nog groener was dan de bomen op de heide. Daar hadden de meeste bomen al hun goud gele herfsttooi. Heeft de zee toch zoveel invloed op de herfstkleuren?
Ons rijgedrag werd niet door de zee beïnvloedt, daar is een andere vloeistof veel beter in. Wij knalde door het duin waarbij Marcel met zijn gladde strandbanden opvallend goed kon volgen. En zelfs op “de Bonnaleiding”, een stuk valsplat, mijn Strava record aan flarden reed. Hmmm.
Helaas ging het aan de achterzijde van de Kruisberg vanmorgen mis. Ik nam een technisch stukje naar beneden en René van Goethem volgde in mijn wiel. Plotseling hoorde ik een schreeuw en kukelde René over zijn stuur. René Lommers die er achter reed zag René een mooie koprol maken. Maar ook al zag het er redelijk onschuldig uit, René bleek toch veel pijn aan zijn schouder te hebben. Voorzichtig z’n sleutelbeen onderzoekend leek het er op dat deze gebroken was. Rechterarm kon hij ook niet omhoog brengen. Nee, het zag er niet goed uit. Fietsen kon nog wel, en met een zetje in de rug ook het onverharde pad afrijden. Daarna via het asfalt terug naar huis. Een uurtje later melde René van uit het ziekenhuis dat inderdaad zijn sleutelbeen gebroken was. Bummer. :-(
Sterkte en beterschap René.
route heideroosje: klik
route duindoorn: klik
1 opmerking:
Parcourkennis is belamgrijk, vraag maar aan Raymond :)
Een reactie posten