Het Markermeer rond

Het stond al jaren op mijn lijstje, een rondje om het IJsselmeer. Maar mede door de afstand, 290 km en de altijd aanwezige tegenwind was het er nooit van gekomen. Echter toen afgelopen zomermaanden geopperd werd om het Markermeer rond te fietsen, ter afsluiting van het fietsseizoen, stond ik wel vooraan om me op te geven. Op Strava had ik al bij diverse fietsvriendjes gezien dat dit “slechts” 165 km lang zou zijn. En als je op de ochtend van vertrek de windrichting de rijrichting laat bepalen zou dit wel goed te doen zijn.

Na overleg werd de datum bepaald en bij weinig tot geen wind zouden we onderlangs beginnen om zo de deelnemers van de Dam tot dam-loop te ontwijken. Helaas was er zondag 21 september een krachtige noord/noordwester wind voorspelt dus de route werd gewijzigd in bovenlangs. Dus Uitgeest – Alkmaar – Hoorn – Enkhuizen – Lelystad – Almere – Muiden – Amsterdam – Zaanstad – Uitgeest.

De zondagochtend begon met een bakje koffie bij René L. Hier werd de wijziging in het strijdplan doorgesproken en unaniem goedgekeurd. De rit kon beginnen. ’s Morgens stond er nog weinig wind en redelijk makkelijk reden we over bekend terrein naar Alkmaar en verder naar Hoorn. Hier komen we niet heel vaak waardoor we naar mijn idee een paar stoplichten te veel tegen kwamen. Maar goed nu had ik ook tijd om even snel een stuk ontbijtkoek in mijn mond te proppen want inmiddels waren we al een uurtje verder.

Helaas waren we net Hoorn uit toen we een harde brul van achter uit het peloton hoorde. Zeker iemand een lekke band dachten we voorin, maar een passerende renner had het over een spaakbreuk.
Een spaak in het achterwiel van Marcel was gebroken en door de ontstane slag in het wiel kon hij niet meer verder. Hij had zoon Christiaan al gebeld om hem op te halen toen Kees opperde om Christiaan een ander achterwiel mee te laten nemen zodat Marcel toch het rondje af kon maken. Gelijk belde Marcel weer naar het thuisfront en Christiaan klom in de auto met een nieuw achterwiel in de kofferbak.

Met een uur vertraging konden we onze ronde voortzetten. In Venhuizen bleek dat we door het wachten een regenbui mis gelopen hadden. De straat was nat maar dat was ook alles. Er was voor vandaag regen voorspelt maar op de 3 druppels bij de start, en een paar dikke druppels in Muiden na hielden we het vandaag droog.

In Enkhuizen reden we met z’n zevenen de dijk op en bleek dat de keuze om bovenlangs te gaan een goede was. De wind op het IJsselmeer was krachtig en blies ons vol in de rug. Met gemak trapte we de teller op de 40 km/u en konden die daar ook schijnbaar moeiteloos op houden tot we in Lelystad het “nieuwe land” op reden.

Omdat het cafeïne lampje op het dashboard van René L. al een tijdje erg hinderlijk knipperde stapte we bij de Batavia-werf van onze fietsen. Benno die eigenlijk liever was gaan surfen, er staat 16 knopen wind, kon hier op de foto met de Batavia. Wij zochten een plekje om onze fietsen even te stallen zodat we in het la Placé restaurant koffie konden drinken. Een vriendelijke beveiligingsmedewerker wees ons op het feit dat fietsen niet waren toegestaan in Batavia-stad maar opende toen een hek waar we veilig onze tweewielers konden parkeren.

Na een paar bakken koffie, voor de meeste aangevuld met een taart punt of een broodje, vervolgde we onze weg. Over de dijk van de Flevopolder van Lelystad naar Almere. De noordwester wind stond net nog gunstig genoeg zodat hij ons schuin in de rug nog enige trapondersteuning bood. Daar kan geen e-bike tegen op.

In Almere poort moesten we even omrijden ivm werkzaamheden en kwamen zo uit bij de Hollandse brug. Aan de overkant lonkte Noord Holland naar ons. Echter tot een sprintje over de brug kon ik de mannen niet verleiden. Mijn Strava-record hoefde ik dus niet te verdedigen.

Ook geen koffie-stop in Muiderberg. Vriendin Jo is op vakantie dus we waren aangewezen op Ome Co in Muiden. Ook niet verkeerd natuurlijk. Na een drankje op het terras snel weer in het zadel voor de laatste 50 km tegenwind. Van Muiden naar IJburg reden we redelijk beschut en in Amsterdam Noord voornamelijk tussen de bebouwing. Ook binnendoor van Schellingwoude, Nieuwendam naar OostZaan ging bijna probleemloos. Door ons uurtje vertraging in Hoorn waren de hardlopers al bijna bij de dam in Zaandam. Enkel op de Oostzanerdijk in Tuindorp wandelde nog hardlopers. Met de fiets in de hand mochten we even over het parkoers om onze weg via het Zuideinde te vervolgen.

René L. loodste ons door Zaandam heen en het laatste stuk tegenwind langs de provinciale weg diende zich aan. Drie kopmannen deden het kopwerk maar het tempo lag voor de achtervolgers toch iets te hoog. En met een tandje minder werd toen het laatste stuk afgelegd.
Samen uit – samen thuis.

Jongens bedankt voor de gezellige dag. Volgend jaar weer een keer?

De route: