Afgelopen zondag hebben we de route eens beoordeeld; helaas bleek de opmerking over berijdbaarheid bij nat weer niet helemaal te kloppen. De route was 1 grote modder poel. Na 100 meter zagen we er al niet meer uit en waren de fietsen al niet meer herkenbaar.
De beschrijving dat het technische slingerend rondje door het bos zou zijn met vele boomwortels en korte hobbels klopte wel. We waren erg blij met onze fullies. Want ondanks de modder rammelde de vullingen uit je kiezen over de vele boomwortels.
Maar als je in plaats van alle modderpoelen proberen te ontwijken gewoon de ideale lijn volgde en dus dwars door de plassen ging kon je nog behoorlijk doorrijden. Sommige plassen waren dieper dan gedacht, dus wel zaak goed het stuur vast te houden. (en niet enkel je voorrem inknijpen als een noodstop wilt maken, want dan duik je alsnog de modder in J. ; -) )
In de route zaten een paar korte klimmetjes en een enkele “drop-down”. Na een klein uurtje waren we weer terug bij het start punt met pas 10 km op de teller. De afslag naar de MTB route van Soest hadden we gemist dus dan nog maar een rondje. Vies waren we toch al.
Het 2e rondje ging iets sneller. We testten ook een alternatief stukje van de route. Dat was nog technischer met veel wortels en steile stukjes maar wel veel droger dan de rest. Erg leuk.
Na een moddergevecht van een kleine 2 uur waren we er toch wel klaar mee, zeker ook omdat het langzaam donker begon te worden tussen de bomen en er regen begon te vallen. Terug bij de auto was het zaak de fietsen er in te krijgen zonder het hele interieur te besmeuren met modder, want de wasstraat doet alleen de buitenkant.
Thuis gekomen eerst de fietsen onder de koude douche, daarna mijn kuiten. Ik had een ¾ broek aan maar het leek wel alsof ik beenstukken aan had.
De route van Lage Vuursche ga ik zeker nog eens rijden maar dan niet als het net een week lang geregend heeft.
atb + 23 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten