nat

De overvloedige regenval afgelopen week had ons doen besluiten om gisterochtend maar niet de veldtoertocht in Koedijk te gaan rijden. Met je fiets door ondergelopen weilanden of over het zeiknatte MTB parkoers te ploegen is niet echt mijn hobby. En daarna als 2 moddermensjes in de auto te kruipen? Nee bedankt.

Nee na een welverdiende nachtrust en een goed ontbijt sprongen we zondagochtend direct op de MTB om naar het Noord-Hollands duingebied te koersen. Daar ging de versnelling een tandje lager en doken we de onverharde paden van het PWN duingebied in. Duinkaart op zak want er was aangekondigd dat onze groene vrienden extra zouden controleren op het bezit van toegangskaarten. Nou wij hebben geen boswachter gezien, maar misschien was het nog te vroeg voor ze.

De paden in duin waren goed te berijden. Aan de rand nog wel wat nat maar hoe dieper we het duin in trokken hoe beter de paden werden. Geen gegooi met modder meer. En ook alle mulle stukken waren nu bijna allemaal goed te berijden. Enkel die grote zandverstuiving (al om bekend bij de locals) redde ik net niet helemaal, en mijn fietsmaatje J. had er nog iets meer moeite mee. Geen Egmond-pier-Egmond voor haar dus ;-)

Alle bekende passages kwamen onder onze noppen door. Zelfs een duik met de fiets in een “steile afgrond” werd door J. in 2e instantie goed afgerond. “Je moet niet kijken hoe steil het is, gewoon goed achter je zadel hangen en gaan! Je achterrem er bij pakken als het je te hard gaat.” Geslaagd.

Na anderhalf uur biken was het tijd om van de onverharde paden af te komen en reden we naar huis voor een bak koffie en een warme douche.

ons rondje: http://www.brytonsport.com/mapTrackView/2?id=1697269

MTB + 30 km