We startte vanmorgen met z’n vijven vanuit de Gazelle-fabriek in Dieren en kregen na even zo’n 15 km warm fietsen gelijk de steilste beklimming voor de wielen, de Posbank vanaf Rhenen. Het laatste stukje heeft een stijgingspercentage van bijna 10%. Fijn.
Toen we vanmorgen vertrokken was het droog en licht bewolkt met een dun zonnetje, maar gedurende de ochtend werd de lucht zwaarder en bastte op een gegeven moment een flinke bui los. Snel onder een boom gestopt om de regenjassen aan te doen en toen maar verder stoempen tegen weer en wind in. Gelijk heeft zo’n toertocht dan een ander gezicht. De wind sjorde flink aan mijn hoge velgen, en de druppels striemden in onze gezichten.
Gelukkig trok de lucht na zo’n half uurtje weer open en werd het droger al bleef de weg lang nat. Iedereen die geen kopwerk deed werd lekker door mij onder gespetterd.
Bij de tweede stempelpost, er waren er onderweg 4 !, in Garderen was het hele maal droog en konden we de sokken uitwringen en de regenjasjes opbergen. Tijd voor een bakkie koffie met een puntje appeltaart.
Het meest westelijk punt van de tocht was gepasseerd en we gingen weer “dieper” de Veluwe in. Meer klimmen dus, en ondertussen genieten van de natuur. Heel anders dan de duinen bij ons thuis.
Via een lusje langs Hoenderloo reden we weer terug richting Velp en beklommen we de Emmapiramide en de Posbank vanaf de andere kant. Hierna nog een klein stukje om uiteindelijk om half vier de Gazelle fabriek in Dieren in te rijden. Helaas kregen we geen rondleiding langs de lopende band want al het personeel stond vandaag zelf op de pedalen of hielp mee met deze voortreffelijk georganiseerde toertocht. Eentje die we gaan onthouden en wellicht nogmaals aan deelnemen.
de route op Strava
Geen opmerkingen:
Een reactie posten