Zondagochtend was ik dus blij verrast dat we na het verlaten van de boot bij het eerste (en enige?) stoplicht op Texel rechtdoor moesten ipv linksaf richting de bossen van de Koog.
Na een paar honderd meter werden we rechts de weg afgestuurd en mochten we via landerijen, onverharde paden en dijkjes dwars door Texel sturen waarbij we uiteindelijk op het strand terecht kwamen. Met een sprong belanden we op het strand want een heel stuk van de strandopgang was weggeslagen. Dit resulteerde in een “drop off” van zo’n 50 cm. Niet opletten zou geresulteerd hebben in een flinke hap zand.
Op het strand pikte ik aan bij 2 andere rijders om zo kop over kop tegen de wind in te rijden. Hierna gingen we het bos in en kwamen alsnog op de vaste MTB route. Als een op hol geslagen rolercoaster over de single track, diverse malen de wieltjes los van de grond, heerlijk stukje.
Verder door de bossen en de heide om wederom op het strand te belanden. De route ging nog steeds in noordelijke richting, dus maar weer wat andere rijders opzoeken. Eén rijders riep ook al om samen kop over kop te gaan rijden en met een groepje van 4 snelde we zo over het strand.
Even later mochten we het strand weer af, maar na een paar kilometer bospad werden we weer het duin over geleid, het strand op. Met het zelfde groepje reden we nu door tot de Slufter en ook daarna bleven we als 4-tal door rijden over de kiezelpaden. Het tempo lag flink hoog en ik moest stevig mijn best doen om het laatste wiel te houden. Uiteindelijk stopte deze sneltrein bij de controle/stempelpost waar we een beker warme bouillon en een krentenbol kregen.
Na deze pitstop sprong ik weer in het zadel en zag in mijn ooghoek dat 2 van de 3 man van net ook opstapten. Nu werd het een grote inhaalrace. Langzamere renners, welke de boot van een uur eerder genomen hadden, reden nu overal voor ons maar met wat ge-slalom kwam ik overal wel snel voorbij.
We kwamen bij het tweede stuk van de vaste ATB route. Helaas reden er nu steeds wat rijders voor me. Inhalen op de single track gaat moeilijk, vooral toen ik midden in een klasje jeugdige atb rijdertjes kwam. Uiteindelijk zag ik een paar gaatjes en kon ik er voorbij.
Na dit laatste stuk ATB route (veel meer dan voorgaande jaren, klasse) gaat normaal de route via de weg terug naar de boot. Het was 10 voor 12, dus met een beetje hulp van de wind in de rug zou ik dat net moeten redden voordat de boot om klokslag 12 uur zou afvaren terug naar Den Helder.
Echter ook nu hadden de parkoersbouwers bedacht dat er in een mountainbike toertocht zo min mogelijk asfalt wegen horen te zitten en we werden we in het zicht van de haven toch het groen ingestuurd. Daar gaat m’n boot van twaalf uur, dacht ik. Volle bak reed ik over de slingerpaadjes door het duin maar voordat ik bij de haven was zag ik de veerboot al het wad op varen. De laatste meters kon ik dus free-wheelen. Helaas net 5 minuten te laat.
de route - 52 km: op Strava.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten