Ermelose Klim Toer

Vrijdag 30 mei hebben we met 4 Uitgeesters mee gedaan aan de Ermelose Klim Toer. Geen KlimClassic dit jaar, want ik had geen zin om de dag na de bruiloft van mijn zus vroeg op te moeten staan.

Zo stonden we vrijdags om half acht in het bos bij Ermelo de fietsen van de drager te halen. Een parkeerterrein had men niet echt, op een bospad tussen de bomen, mochten we onze auto parkeren.

Bij de inschrijving bleek al dat het een hele andere toertocht zou zijn dan de KlimClassic. Qua hoogte meters zou deze tocht wel een goede poging doen, maar qua deelnemers aantallen etc. was dit toch een stuk rustiger. Geen lange rijen bij inschrijftafel, toiletten of koffie. Alles lekker ontspannen dus.
Na ingeschreven te hebben sprongen wij op de fiets voor onze klimtoer, 180 kilometers over de Veluwe!

Het zou een mooie dag worden, en de zon deed aardig haar best om die belofte waar te maken. Al hing er hier en daar een wolk die het rijden in korte mouwen nog even deed uitstellen.

De route en omgeving maakte echter heel veel goed. Wel veel smalle fietspaden in het begin maar omdat het deelnemer aantal laag lag geen gewring of geduw in de bochten. En langzaam begon het landschap te glooien, bijna ongemerkt fietste je de Veluwse heuvels op.

Deze klimtoer telde mee voor het klimmersbrevet, dus elke puist en pukkel in het Gelderse landschap werd opgezocht. Zo stonden we boven op de Posbank om na een flinke afdaling deze wederom te beklimmen vanuit Rheden. Ook de Emmapiramide in Rozendaal en de Italiaanse weg rolden onder onze wielen door.

Zo om de 50 km was er een stempelpost. De eerste gebruikte we om de achterband van Rene te vervangen. Die was plotseling erg zacht op het moment dat we verder wilde rijden.

Bij de 2e, het clubhuis van wielervereniging Reto, trakteerde we ons zelf op koffie met appeltaart. En bij de 3e stempelpost net na Radio Kootwijk, waren we blij even van het zadel te mogen en de benen te kunnen strekken. 180 kilometer is toch wel veel, zeker als het parkoers niet vlak is. Hier kregen we een beker bouillon en een stuk fruit uitgereikt om zo voldoende energie te hebben voor de laatste kilometers. Ik had die wel nodig. Vooral de laatste 15 kilometers vielen me zwaar. Je ziet Ermelo al op de borden staan maar bent er nog niet. Op karakter de finish gehaald. Toch te veel kopwerk gedaan?

De route: http://www.strava.com/activities/147300062