Rabotop Quelderduyn

Na een nachtje woelen van gezonde wedstrijdspanning was het eindelijk 7 uur, de hoogste tijd om op te staan en me voor te bereiden op mijn 1e Atb wedstrijd van dit seizoen, de 2e op de kalender.

Na wat boterhamen en m’n spulletjes gepakt te hebben begaf ik me op weg naar Den Helder, toch nog bijna een uur autorijden. Gelukkig is de N9 nu bij Schoorldam en Callantsoog zo verbeterd dat je goed kan door rijden. Nu heb je enkel nog last van die bumperklevers voor je.

In het Quelderduyn-park in Den Helder was het al druk met bikers. Snel ingeschreven en de My-Laps chip en stuurboordje aan de fiets gemonteerd. Dit jaar rijd ik met nr. 71 en worden de ronde tijden met de computer bij gehouden. Super.

Na een verkennings rondje zag ik en de fiets er uit als of IK al het gras gemaaid had in het park. Wat een bende. Maar nog altijd beter dan enkel-diepe prut als ik eerlijk ben. Het natte gras was wel glad in de bochten. Oppassen dus.

Om kwart voor tien volgde de start, altijd een helse drukte. De 20 snelste van de vorige wedstrijd mogen vooraan staan (waarom eigenlijk?) en de rest “vecht” voor de beste opstel plekken hier achter. Ik stond redelijk strategisch op de 3e of 4e rij en na het startschot vlogen we het natte gras in voor 45 minuten + 1 ronde bikkelen.

Het ongeveer 4 kilometer lange parkoers bestond uit veel gras plakken met hier een daar een technisch stukje door de bosschages. Vooral hier was het lastig inhalen.

Na de start zat ik redelijk in de middenmoot en kon steeds wel een plekje opschuiven. De eerste ronde is het vooral “treintje rijden” op de technische stukken en inhalen in het gras. Voor me bleef iemand met z’n stuur in het afzet lint hangen en veroorzaakte een heuse opstopping want het lint brak niet. Later ging de zelfde man nog eens in de fout door een boomstronkje mee te nemen in de bocht. Wederom een opstopping. Hierna snel deze “brokkenpiloot” voorbij gereden en blijven vechten om steeds een plekje op te schuiven.

De bel van de laatste ronde klinkt altijd als een soort verlossing. Nog 1 rondje afzien, nog 1 maal dat lastige klimmetje, die gladde bocht en dan de eindsprint naar de finish. Helaas kwam in de laatste ronde me nog 3 man voorbij terwijl ik de rest van de wedstrijd enkel zelf rijders inhaalde. Waar kwamen die mannen vandaan? Of ging mijn laatste ronde zo traag? Ik dacht het niet.

Gelukkig nog wel 2 of 3 andere kunnen pakken voorde finish inzicht kwam dus moet ik nog steeds een 20e tot 25e plek hebben, want bij elke finish passage werd je positie in de wedstrijd geroepen.

Na een eindsprint kwam ik meer dood dan levend over de streep. Toch wel zwaar dat zuigende natte gras. Over 2 weken de 3e ronde in Wieringerwerf.

Uitslag en foto’s volgen nog.
Atb + 25 km
UPDATE: ik ben 19e geworden van de 85 deelnemers