DallaCollina Primavera

Een hele mond vol voor een toertocht, maar de vooraankondiging lezend op het internet zou het wel een mooie, afwisselende toertocht worden. Stukje Utrechtse Heuvelrug inclusief de Amerongse berg, stukje vlak, wat bossen. Plus dat het volgens de weermannen een schitterend weekend zou worden deed ons besluiten deze tocht in de agenda te schrijven.

Zaterdagochtend gingen er echter nog maar 4 van de 7 fietsmaatjes van start. Buikloop en schaatsbenen die nog niet wilde fietsen zorgden voor de afvallers, maar de overige vier stonden om tien voor negen klaar in Scherpenzeel om te vertrekken.
De weerdeskundige hadden hun voorspelling van “een schitterend lente weekend” bijgesteld in “wat zon in de ochtend, later meer bewolking en kans op een bui vanuit het westen”. Maar dat mocht de pret niet drukken. Echter toch wel in het lang zaten we op de fiets, waar we in Doorn de eerste klimmetjes van de Utrechtse Heuvelrug voor de wielen kregen. Afgesproken was om gewoon eigen tempo te rijden en elkaar weer bij de controle plaats of anders bij de auto te treffen, want twee van ons hadden nog zeer weinig kilometers in de benen.

De tocht slingerde ons over de Utrechtse Heuvelrug met als “letterlijk” hoog(s)te punt de Amerongse Berg, en daarna dalen naar Ede voor koffie. René en ik hadden ons strategisch onder aan een viaduct in een koffie tent verschanst en zagen de Twee Gebroeders langs suizen. Geen tijd om de omgeving in zich op te nemen. Na ons tweede bakkie zijn wij ze maar achterna gereden en vonden ze in het clubhuis van wielervereniging Ede.

Gezamenlijk zijn we toen begonnen aan de resterende 60 km, maar ook hier bleek ons tempo iets te hoog voor broertjes van G. Het laatste stuk was veel vlakker, de westenwind stak nu ook op waardoor het iets frisser voelde en we toch harder op de pedalen moesten duwen om het gemiddelde van 30 op de teller te blijven houden. Onderweg had je nauwelijks in de gaten dat je aan een toertocht mee deed. Enkel de pijlen op de lantaarnpalen bij kruisingen gaven je het gevoel van een toertocht even terug, want het aantal wielrenners dat we passeerde, of ons in haalde was denk ik op één hand te tellen. Toch las ik op de website van WV Ede dat er 684 deelnemers mee deden.

Geeft niet, lekker rustig. Geen nerveus gedoe of valpartijen voor je. Om half twee fietsten we het sportpark van Scherpenzeel op, en trakteerde ons zelf op een goud- gele rakker in het clubhuis van voetbalvereniging de Valleivogels. Gewassen en omgekleed terug bij de auto kwamen net Rene en Raymond aan. Ook zij hadden het laatste stukje wat last van de wind gehad en waren blij terug in Scherpenzeel te zijn. Het is nog vroeg in het seizoen en 120 kilometer is dan nog wel lang…

race + 117 km

route details: http://www.sportypal.com/Workouts/Details/2019558