The Amstel Goldrace Xperience

Om de vakantie helemaal goed af te sluiten hadden we besloten om na terug komst uit Frankrijk nog een lang weekend Zuid Limburg te boeken.
Een paar dagen in- en ontspanning tussen de heuvels van Limburg.
Dus woensdagavond na het werk met de caravan naar Sibbe, net ten zuiden van Valkenburg. Een mooie uitvalbasis voor een paar dagen fietsen en een wel verdient saunabad er tussen in.

Donderdag zijn we vanaf de camping naar Valkenburg gefietst en daar op de Plenkertstraat bij Amstel Xperience een routekaartje en uitleg over de te fietsen routes te halen. Want de gehele route van de Amstel Gold race is permanent uitgepijld en in 3 lussen opgesplitst. Lus 1 is de start van de route en gaat via Maastricht naar het noorden van Zuid Limburg. Hier niet zo heel veel klimmetjes.
Lus 2 is de langste lus en komt met zijn 120 km langs het meeste zuidelijkste stukje van Limburg, het Drielandenpunt. En lus 3 is de finale lus, met 78 km gaat deze over de zwaarste en steilste heuvels van Limburg zoals oa. De Keutenberg en de Eyserbosweg en eindigt officieel met de beklimming van de Cauberg.

Ook konden we bij Amstel Xperience gratis een chip lenen welke de tijden van diverse beklimmingen zou registreren, maar die moesten we uiteraard na gebruik weer terug brengen. Echter we hadden niet gepland om weer door Valkenburg te rijden, omdat de routes allemaal mooi langs onze camping lopen. En mijn fietscomputer registreert de tijden ook, dus de dame van Amstel Xperience hartelijk bedankt voor het aanbod.

We begonnen deze donderdag met lus 3. “Oh, gelijk de zwaarste route” zei de dame van Amstel. “Ja dan hebben we dat alvast maar gehad”, antwoordde ik adrem.
De meeste zware en steile Limburgse klimmetjes zitten in deze finale lus van de AmstelGold race, en koud uit Valkenburg wordt je direct getrakteerd op de Cauberg. Dat hakte er dus lekker in. Gelijk goed warm geworden konden onze mouwstukken uit en na de Geulhemmerberg ook Jo haar onder shirt.

Via Maastricht gaat de route naar Cadier en Keer. Hier ontbrak 1 bordje maar doordat we ook een routebeschrijving mee hadden genomen kwamen we toch via de Wolfsberg in Slenaken.

De kilometerteller stond inmiddels al op 45 km dus aan de voet van de Loorberg eerst koffie met vlaai. Dat hadden we al wel verdiend. Na zo’n koffiestop doet de eerste beklimming altijd een beetje pijn maar gelukkig loopt de Loorberg mooi gelijkmatig en niet te steil omhoog.

Nu volgde de afdaling van de Schweiberg om dan via Partij de Gulpenerberg te bestijgen. Deze is wel gemeen en eist alle aandacht zodat we het route bordje op de top mistte en een paar kilometer verkeerd reden. Op de top van de Gulpenerberg moest je gelijk rechtsaf, afdalen naar Gulpen.

Via Wittem en Wahlwiller rij je dan zo de Kruisberg op. Je zit nu echt in de finale van de AmstelGold race want de ene steile hufter volgt de ander gelijk op. Na de afdaling van de Kruisberg rij je via Eys de Eyserbosweg op. Ook met een stijgingspercentage in de dubbele cijfers.

Het klimwerk van Jo liet het nu wat afweten. Met kramp in haar bovenbeen moest zij toch even van de pedalen. Gelukkig volgde na deze steile beklimmingen de Fromberg, die iets minder steil is en Jo gewoon kon blijven zitten. Maar na het over steken van de provinciale weg in Schin op Geul komt dan echt het toetje, de Keutenberg. Ik waarschuwde Jo dat je direct na de bocht tegen een soort muur aan rijdt. Je moet dan al het juiste tandwiel gekozen hebben anders kan je het wel vergeten. Maar ondanks dat ze wel het kleinste tandwiel voor gestoken had deed de kramp, in beide bovenbenen nu, haar toch afstappen.

Boven gekomen keerde ik even om, om samen met m’n meisje de laatste meters van de Keutenberg te beklimmen. Jo had het wel even gehad met al dat klimmen en gelukkig konden we nu over een bijna vlakke weg terug rijden naar onze caravan in Sibbe.


De volgende dag, vrijdag, weinig inspanning maar juist veel ontspanning in de sauna baden van Thermae2000. Lekker hoor.


Ook de zaterdag begon bewolkt maar om te fietsen is dat juist niet erg. We wilden vandaag lus 2 gaan rijden maar 120 km vond Jo iets te veel van het goede. Ik stelde voor om de route dan aan te passen en de start van de lus richting Maastricht en Slenaken over te slaan om gelijk in Gulpen de route richting Schweiberg op te pakken. Zo konden we mooi warm rijden en tegen de tijd dat we in Mechelen waren op volle kracht de Schweiberg op knallen.

Nu daal je af via de Eperheide en begint na Epen gelijk de beklimming van Camerig. Deze vind ik zelf een beetje op een Alpen col lijken. Loopt mooi, en best wel lang voor Hollandse begrippen. Boven miste ik (een aantal dames op racefiets stonden er voor) het bordje linksaf richting Vijlen. Terug op mijn weg richting Epen kwam ik Jo ook niet tegen in de beklimming, want die bleek niet afgeleid te zijn op de kruising. Ze stond me geduldig op te wachten in Vijlen.

We reden Vaals in en beklommen het drielandenpunt vanaf de Nederlandse zijde. Tijdens de Amstel Gold toertocht kom je altijd via België boven, maar nu eens vanaf de andere kant dus. En eerlijk gezegd vond ik deze kant makkelijker.

Na een foto, pitstop en telefoontje daalde we af door Gemmenich naar Vijlen en reden zo terug naar Epen. Hier gingen we op de koffie bij Marcel en Ans die met de camper ook een lang weekend in Limburg waren. Gezellig.

De verorberde gevulde koek bij Marcel en Ans bleek onderweg van bijzondere kwaliteit, want de renner die me wilde verslaan op de klim van de Eperheide kwam bedrogen uit. Heel even mocht ie me voorbij maar voordat we boven waren keek ie toch mooi tegen de rug van mijn bolletjesshirt aan. :-P

Terug in Gulpen besloten we ook maar de rest van route 2 te volgen. Wederom over de Kruisberg maar in Eys nu rechtdoor. Niet de steile klim op maar meer geleidelijke omhoog. Lekker.
Je rijd nu een beetje op de heuvelrug en daalt dan af naar Simpelveld waar je weer omhoog mag. Hier klim je tussen de bungalows naar Huls. Deze beklimmen kende ik al van de AmstelGold toertocht maar voor Jo was het een echte verrassing. Je verwacht hier niet zo’n steile doorgaande weg te treffen.

Nu daal je richting Wijlre maar mag dan volkomen onverwachts rechtsaf beginnen aan de beklimming van de Vrakelberg. Ik had er nog nooit van gehoord maar vergeten doe je hem niet snel meer. Hijgend en puffend kwamen we boven maar werden daarbij ingehaald door iemand met een Cancellara-motortje z’n frame. Als of we stil stonden. Kan gewoon niet.

Het was nu rustig dalen richting Schin op Geul. Nu niet gelijk de provinciale weg oversteken maar door rijden tot voorbij Oud-Valkenburg. Nu wel oversteken en omhoog de Sibbergrube op om bovenaan bij de onze camping uit te komen. Met 90 kilometers op de teller en mooie afsluiting van onze 2e fietsdag.

Zondag zouden we een deel van lus 1 gaan fietsen om daarna de boel op te breken en terug naar Holland te rijden. Helaas was Jo die nacht ziek geworden. Met hoofd- en buikpijn besloot ze in haar bedje te blijven liggen. Omdat ik haar niet te lang alleen wilde laten heb ik mijn routeplan veranderd.
Even via de Cauberg naar Gulpen om daar de Gulpenerberg vanaf de andere kant te beklimmen (ook steil!) en daarna nogmaals de finale-beklimmingen te nemen. Kruisberg, Eyserbosweg, Fromberg, Keutenberg.

Zo gezegd zo gedaan, en na Jo goed ingestopt te hebben ben ik snel vertrokken. Het klimmen ging me iets beter af dan donderdag. De zon kwam nu achter de wolken vandaan en tijdens het klimmen is dat erg warm.

Toen ik na een dik uur fietsen de Keutenberg op wilde rijden reed er een groepje van 4 de Engweg in. Ook hier hoorde ik de uitleg en samen met de meer ervaren rijder klom ik het steile stuk op. Hier reed ik hem uit het wiel maar op het minder steile stuk kwam ie toch nog even dichtbij. Echter op een versnelling van mijn kant had hij geen antwoord en zo kon ik weer alle punten van het bergklassement achter mijn naam laten noteren ;-)

Snel door naar Sibbe om de patiënt te verzorgen. Jo had heerlijk geslapen en voelde zich gelukkig iets beter. Even later konden we ons kampement afbreken en terug naar huis rijden. Onze verlengde vakantie was nu echt voorbij. Weer fijn aan het werk nu.

de routes:
dag 1
dag 2
dag 3