Verschrikkelijke sneeuwman

Nee hè. Heb ik dat? Tijdens mijn allereerste rondje op de racefiets gistermorgen werd ik al na 30 minuten overvallen door een sneeuwbui. En niet zo maar een sneeuwbuitje. De sneeuw bleef gewoon liggen en een half uurtje later had ik een witte fiets en zag er zelf uit als Yeti, de verschrikkelijke sneeuwman. Lekker dan!

Terwijl het er vanmorgen zo mooi uit zag. 4 Graden, blauwe luchten met hier en daar een wolk en een zonnetje. Aangezien de voetbal afgelast was ivm verdrinkingsgevaar op de velden hoefde ik de assistent coach van Fc Uitgeest F3 niet te helpen en kon ik dus op de Red Bull springen.
Na de banden opgepompt te hebben en m’n kilometerteller van nieuwe batterijen voorzien te hebben kon ik op weg. Voor de zekerheid toch een regenjasje mee genomen, maar dat was meer tegen de kou dan dat ik neerslag verwachtte.

Nog voor ik in Alkmaar was begon het dus te sneeuwen en ook niet zo zachtjes. Het zwarte asfalt van het fietspad werd langzaam wit en het werd toch nog spannend op de smalle bandjes vooral nadat ik een bocht in wilde sturen en m’n voorwiel even weg gleed op de witte belijning. Oei. Dat ging net goed, maar wel gelijk even met de neus op de feiten gedrukt. Let op het kan glad zijn.
Overige bochten maar iets voorzichtiger genomen. En vanwege het plotseling ingevallen winterweer toch de route maar iets aangepast. Ik wilde eerst een rondje langs de drie molens van de Schermer maken, maar door de sneeuw de route toch maar aangepast in een rondje om het meer.
Terug in Uitgeest kwam ik de strooiauto’s al tegen, zelfs 1 op het fietspad. Strooizout is er weer in overvloed las ik in de krant. Nou mooi. Kan ik mijn fiets weer poetsen.

Race = 37 km.