Tijdens het ritje naar mijn werk gisterenochtend had ik er nog niet veel vertrouwen in. De benen protesteerde hevig. Een lang weekend niets doen behalve te veel drinken doet niets goed aan het lijf. (maar is wel lekker op z’n tijd!) De rit naar het werk was dan ook flink afzien. Het tijdritstuur had ik al gemonteerd dus kon ik al wel in de juiste houding tegen wind? In naar Amsterdam fietsen. Terug, ook weer een deel tegen wind in, ging het al gelukkig een stuk beter. Zodat ik toch met opgeheven hoofd me gisteravond bij trainer Leo kon melden voor deelname aan de tijdrit.
Voorgaande jaren werden deze tijdrittten door verschillende IJsclubs georganiseerd en was er een beetje strijd tussen de clubs. De laatste jaren werd de spoeling van de andere clubs steeds dunner wat Leo deed besluiten om enkel voor ons cluppie een competitie op te zetten.
Een normale tijdrit, over 2 ronden, 14,8 km in totaal. Verder volgen nog een sprint over 1500 en 500 meter, een tijdrit over 1 km en een puntenkoers.
Afsluiter is de tijdrit over 1 ronde, eind September.
Gisteravond dus de “lange” tijdrit. 14,8 km. Zelfs Robert Gesink zou dit met 2 vingers in z’n neus winnen, maar de mannen van IJsclub Uitgeest hadden er een vette kluif aan. De wind stond vrij ongunstig en al hoewel Piet Paulusma geen wind van betekenis had voorspeld stond er toch een aardig briesje, die je op 3 van de 4 richtingen tegen had. Gelukkig had iedereen er last.
20 man en 1 vrouw hadden zich gemeld bij de inschrijving en klok slag half acht mocht de eerste renner vertrekken. Hierna volgde de rest, precies 1 minuut na elkaar.
Ik had startnummer 7 en ging natuurlijk te hard van start. Nog voor de eerste bocht lopen je benen helemaal vol, en moet je even “verzitten” om in de juiste cadans voor de rest van de 2 ronden. Op het tweede stuk had je de wind schuin tegen maar kon ik toch de teller tegen de 36 km/uur houden. Na bijna 2 km volgt dan een rot bocht met een vluchtheuvel in het midden. Ook was er door gebrek aan medewerkers niet geveegd in de bochten en voelde ik hier mijn achterwiel stuiteren over de los liggende steentjes. “Volgende ronde iets minder plat door de bocht, Pee”.
Nu echt tegen wind in. 1 tandje terug en liggen op dat stuur. Toch nog 33 km/uur. Een flauw bochtje door en dan nog een en het klufje bij de pont op. Ik kan de teller op 33 houden. Nu “berg af”. Tandje er bij. Terug naar de 36. Hé, wie komt daar al langs zij? Jeroen Half. Eén minuut na mij gestart en haalt me nu al in. Oei, hij gaat wel erg hard. Toch schakel ik een tandje bij, maar dat kan niet voorkomen dat hij langzaam weg rijdt. Het gat wordt niet snel groter, maar toch.
Door komst 1e ronde in 12,03. Net voor ik de laatste bocht in draai start de volgende deelnemer, Koen, die snel probeert bij Jeroen aan te pikken. Dat lukt hem niet maar daardoor loopt hij wel bij mij weg. Ook ik heb nu wind in de rug en weet het gaatje tussen ons niet groter te laten worden. De teller blijft net boven de 40 km/uur schommelen. Met een ruime bocht de Zuidervaart op. Vlaggenist Jan houdt keurig al het verkeer tegen zodat wij fietsers ruim baan hebben. Klasse. Op de teller zie ik dat mijn snelheid terug valt. Dat mag niet dus doe ik extra mijn best een weet toch weer op de 36 km/uur te komen, net zoals tijdens de eerste ronde. Lastig zou het rijden zijn zonder goed werkende fietscomputer Benno!
De bocht bij de vluchtheuvel neem ik iets voorzichtiger en beuk dan weer tegen wind in. In de verte zie ik een renner snel dichterbij komen. Dat is Frank v G. Geen bedreiging. Snel er langs steken. Jeroen en Koen zie ik nog steeds in de verte maar ik kom toch niet dichterbij.
De laatste bocht. Eindelijk. Mijn keel is al erg droog maar de dit keer wel meegenomen bidon pak ik niet. Kost te veel tijd. Die rottige wind heb je nu ook niet echt mee. Harkend kom ik dichter bij de streep. Nog even een eindsprint, “berg op”, pers ik er uit en finish in 24,11.
…dood…..
Wat bezielt iemand toch om een tijdrit te rijden. Pijn is fijn ? Ik heb zo mijn twijfels.
Al met al reed ik toch een behoorlijk vlakke ronde. Al had ik misschien op het 4e stuk in de eerste ronde nog iets kunnen winnen door eerder bij te schakelen.. We zullen het nooit weten.
Nadat iedereen gefinisht was telden Lida en Leo de tijden op en berekenden wie er gewonnen had.
Niet heel verrassend raffelde Jeroen Half de 2 rondjes af in 22,04, een gemiddelde van dik 40 km/uur.
Nummer 2, Jac Tijsen volgde op bijna 40 seconden. 22,43. Nummer 3 was de winnaar van de wielerronde, Sjaak van Vlaanderen op 22,53.
Daarna volgde een groot gat met nummer 4, Henk Prigge op 24,09 en ik als 5e op 24,11. Had ik eerder groot moeten schakelen?
De volledige uitslag kan je vinden op http://www.ijsclubuitgeest.nl/fietsgroep/tijd/uitgeest2010.htm
Het rondje:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten