Nee dat was het geen ik me zelf cadeau gedaan had. De bestelde Sensa Lombardia Super Leggera Special was eindelijk bij de fietsenmaker afgeleverd en deze had ik gelijk maar opgehaald. Zodoende stond m’n nieuwe klimmaatje te glimmen in de keuken. En ik glom net zo hard. Wauw, in het “eggie” ziet ie er nog veel mooier uit dan op het plaatje of in de showroom bij de fietsenmaker. Maandagavond samen met Benno een test rondje gemaakt. De witte banden zijn helaas niet helemaal wit meer maar dat was te verwachten. Met de inbus sleutel in de achterzak een klein rondje om het meer gereden. Lekker !!
Wel even wennen hoor. Het stuur staat iets verder weg, dus het zadel al wat naar voren geschoven en het stuur iets omhoog gedraaid. Vanavond eens kijken of dat iets uit maakt. Voor de rest rijdt het super. Bochten aan snijden gaat soepeler en volle bak over klinker weggetjes is nu een verademing. Voorheen rammelde de vullingen uit je kiezen maar het carbon frame dempt de oneffenheden veel meer. Terwijl het frame wel goed stijf is. Het is niet zo dat alles beweegt als je even aanzet, wat vroeger wel het geval was met m’n eerste racefiets, een stalen lichtblauwe Koga.
“Berg”op (brug over NH kanaal) gaat bijna vanzelf. Die lichte carbon wielen schelen een stuk en dat merk je vooral in het klimmen. Dus Erik en Marco dat wordt flink jullie best doen komende zondag op de heuveltjes tussen Tilff en Bastogne. ;-)
Maar eerst vanavond nog even trainen met de Fiets-groep. Misschien kan ik nu wel in het wiel van Robin blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten