Gezelschap

Vanmorgen op de mountainbike m’n zoon naar school gebracht. Weer een nieuwe klas en dat is altijd spannend. Daarna zou ik het duin in schieten voor een paar rondjes onverhard. Net toen ik bij school wilde opstappen kwam er een vader naar me toe, ook in fietskleding, of hij met me mee mocht rijden.
Tuurlijk, hoe meer zielen, hoe meer vreugd.

Op weg naar het duin vertelde hij me dat ie even wilde knallen in duin. Mooi dat wil ik ook dacht ik. In duin stelde ik voor de oranje pijltjes te volgen. Dat is een wandelroute van 15 km, bijna helemaal onverhard, en voor 10:30 mag je daar ook mountainbiken. Prima dus.
Maar de eerste kilometer was ik de man al 2x kwijt. Even op hem gewacht, maar de 2e maal zei hij; “ga maar, ik zie je straks wel”. OK, en weg was ik.
Zijn manier van knallen is blijkbaar iets anders dan die van mij. ;-)

Toen ik een klein half uurtje later terug bij de start van de oranje route was, leek het me een goed idee om het rondje in tegengestelde richting te fietsen, dan zou ik m’n maatje vanzelf tegen komen. Wel goed opletten, want de pijltjes staan nu NA de bochten. Een paar keer een klein stukje fout gereden, maar meneer de mountainbiker niet meer tegen gekomen. Of hij is fout gereden, of me net gepasseerd toen ik de mist in ging? Maar om 12 uur stond hij ook niet bij school om z’n dochter op te halen. Zwerft ie nog steeds in duin? Hopeloos verdwaald?

Zelf had ik na 2 rondjes nog even tijd om nog meer onverharde paadjes te pakken. Van de boswachter moet je om 10:30 van de onverharde paden af zijn, maar zo laat was het nog niet. Wat single tracks en wat klimmetjes gepakt en reed toen precies om 10:30 het duin uit.
Nauwelijks last van de ribben gehad, dus dat gaat goed. Nu enkel nog de conditie op pijl zien te krijgen. Volgende week maar weer naar Schoorl. Een rondje volle bak is daar nog intensiever.

Atb + 50
291